รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 8 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 8 หน้า 3
17 สิงหาคม 2557 ( 22:53 )
1.8M
ทรายสีเพลิง ตอนที่ 8
19 หน้า

เสาวนีย์เดินไปกำลังจะนั่งข้างศก  แต่ทรายรีบพูดขึ้น “แล้วจะให้คุณแม่ของทรายนั่งตรงไหนคะ?”

เสาวนีย์ถึงกับชะงักมองทราย  ศก ลูกศร พี่โป่งต่างพากันมองทรายอย่างงงๆ

พี่โป่งผายมือไปทางเสาวนีย์ “ก็คุณเสาว....”

ทรายมองไปทางนึงแล้วยิ้มดีใจเรียกดวงตา “แม่ !!!!”

ดวงตาเดินเข้ามา ดวงตาเห็นเสาว์รีย์กับศกแล้วชะงักนิ่ง 

ศกมองดวงตาที่สวยสง่าอย่างไม่อยากเชื่อสายตา“ดวงตา...”

เสาวนีย์มองดวงตาที่เปลี่ยนไปมากอย่างชะงักอึ้ง 

คุณแพรมองดวงตาแล้วนึกถึงคำพูดของเสาวนีย์ที่เคยพูดกับตัวเอง “แม่ของทรายเป็นเด็กรับใช้ในบ้าน ตอนนั้นเสาว์ยังไม่มีลูก ดวงตามันมักใหญ่ใฝ่สูง มันมาอ่อยคุณศกจนท้องแล้ววาดฝันว่าคุณแม่ของคุณศกจะยกย่องมัน แต่ก็แค่ฝันลมๆแล้งๆ ไม่นานเสาว์ก็ท้องลูกศร สองแม่ลูกนั่นก็หนีออกจากบ้าน เห็นเขาลือว่าดวงตาหนีตามสามีใหม่ที่เป็นชาวสวนชาวไร่”

ทรายเดินไปหาดวงตา แล้วแนะนำดวงตาให้คุณแพรและทีมงานทุกคนรู้จัก “นี่คุณแม่ดวงตา แม่ของทราย ภรรยาคนแรกของคุณพ่อค่ะ”

ทรายมองทางเสาวนีย์ราวกับเป็นคำตอบว่านี่คือสิ่งที่ทรายอยากย้ำเตือนเสาวนีย์ เสาวนีย์ไม่คิดว่าทรายจะวางแผนหักหน้าตัวเองขนาดนี้ เสาวณีย์โกรธจนอยากกรี๊ด

 

เสาวนีย์เดินหน้าโกรธจะไปหาที่สงบสติอารมณ์ 

ส่วนทรายกำลังจัดท่าให้ดวงตา ศกและทรายถ่ายรูปครอบครัว  ภาพดวงตานั่งข้างๆศกแทนที่ตัวเอง ภาพทรายทรายนั่งอยู่ระหว่างดวงตากับศก  โดยจับมือพ่อแม่พร้อมกับให้สัมภาษณ์เป็นภาพครอบครัวอบอุ่น 

ภาพตรงหน้าทำให้เสาวนีย์ที่มีแววตาโกรธและเจ็บปวดจนน้ำตาคลอ  ดวงตานั่งข้างๆ ศกโดยมีทรายยืนระหว่างดวงตากับศกโอบทรายโอบไหล่ดวงตา และศกไว้เหมือนลูกกอดพ่อแม่ให้ใกล้ชิดกัน  แล้วเหลือบเห็นลูกศรยืนมองอยู่ห่างออกไป ราวกับเหมือนลูกศรโดนผลักออกไป เป็นส่วนเกินเหมือนที่ทรายเคยเป็น!  

เสาวนีย์โกรธและเจ็บแค้นสงสารลูก 

ทรายเดินตามเสาวนีย์มา “คุณอาจะไปไหนคะ?”

เสาวนีย์ชะงักเท้ากำมือแน่นพยายามเก็บอารมณ์โกรธเอาไว้พูดโดยไม่หันไปมองทราย “ฉันปวดหัว จะไปหาที่นั่งพัก”

“คุณอาไม่ได้เจอแม่ตั้งนาน ไม่อยู่ทักทายถามสารทุกข์ดิบของแม่หน่อยเหรอคะ อย่างน้อยก็น่าจะถ่ายรูปครอบครัวเดียวกันไว้ลงหนังสือ คนทั้งประเทศจะได้เห็นลำดับหน้าตาครอบครัวของเรา”

“ศรุตา !!!!”

“แม่ของทรายไม่ใช่ของกินเล่น! แม่คืออาหารจานเดียวที่พ่อเลือก”


19 หน้า