บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 5
“คนไทยเรียกว่าอนุรักษ์ สไตล์แบบนั้นเหมาะสมกับที่ดินผืนนี้”
“ฉันพนัน ก่อนโครงการเราเสร็จด้วยซ้ำ ไอ้ที่เขียวๆ ที่อยู่รอบๆ จะกลายเป็นตึกแถว กลายเป็นตลาด เป็นโรงหนัง เป็นร้านอาหารโต้รุ่ง เหมือนที่เป็นทุกๆ ที่ในกรุงเทพ !”
ฌานหันขวับไปทางอลัน อยากโต้ตอบ
“อลัน หุบปากได้แล้ว” นอร์แมนสั่ง
“ไม่จริงอย่างที่ผมว่าเหรอลุงเขย”
นอร์แมนหันไปพูดกับฌาน “ชาร์ลส์ อลันพูดก็มีส่วนถูก”
อลันยิ้มเยาะให้ฌาน ฌานพยายามเก็บอารมณ์ไว้
“โครงการนี้มันยังหลวมไป กลับไปคุยกับสถาปนิก ปรับแบบใหม่ให้เสร็จแล้วเตรียมงานเปิดโครงการภายใน 2 อาทิตย์! ส่วนบ้านนั่น..ทุบทิ้งซะ”
ฌานรีบถือกระเป๋าเดินทางออกจากบ้านนอร์แมน
อลันยืนรอเยาะเย้ยฌานอยู่หน้าบ้าน “เสียใจด้วยนะพี่ชาย บ้านที่เป็นความทรงจำวัยเด็กต้องโดนทุบทิ้ง”
ฌานพยายามเก็บอารมณ์แล้วจะเดินไป แต่อลันยังขวางทาง “หวังว่าแกจะไม่ตุกติกกับลุงเขยล่ะ!”
ฌานมองอลันด้วยสีหน้ายิ้มเยาะ “ก็ให้หนอนของแก จับตาดูฉันให้ดีแล้วกัน!ไอ้พวกหมาลอบกัด!” ฌานจงใจเดินชนอลันที่ยืนขวางทางอยู่กระเด็น
อลันมองฌานอย่างไม่พอใจ “ว่ากูเป็นหมา! คอยดู! กูจะกัดมึงไม่ปล่อยเลย “
ทรายกำลังวิ่งอยู่บนลู่วิ่งพร้อมกับคุยมือถือกับฌานไปด้วย “คุณกลับเมืองไทยแล้วเหรอฌาน แล้วตอนนี้คุณอยู่ไหน ?”
ฌานหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้ากำลังเดินเข้าบ้านบุรี “ผมมาคุยงานที่บ้านบุรี เดี๋ยวผมคุยงานเสร็จแล้วโทรหานะ..จ้ะ ผมก็คิดถึงคุณ”
ทรายกดวางสายด้วยสีหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วกดมือถือโทรหาลูกศร “ศรจ้ะ …วันนี้ออกมาหาพี่รึเปล่า? ..อยู่ๆ วันนี้พี่ก็รู้สึกว่า..กำลังจะโดนโชคชะตาเล่นตลกแล้วล่ะ”
ลูกศรแต่งตัวเตรียมไปข้างนอก มองซ้ายมองขวาดูว่าเสาวนีย์อยู่ไหม ลูกศรไม่เห็นเสาวนีย์รีบเดินไปที่ประตู
เสาวนีย์เดินเข้าประตูมาลูกศรชะงัก “คุณแม่…”
เสาวนีย์มองลูกศรที่แต่งตัวจะออกไปข้างนอก “ศรจะไปไหน ?”
“ศรจะไปดูการ์ดแต่งงานกับพี่พัชค่ะ”