บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 15
ในสระน้ำ ลูกศรกำลังตะเกียกตะกาย โผล่ขึ้นพ้นน้ำพร้อมร้องให้คนช่วย “ช่วยด้วย!”
ทรายมองลูกศรที่เกือบจะจมน้ำ ทันใดนั้นทรายตัดสินใจกระโดดน้ำลงไปช่วยลูกศร
ฌานกับติ่งเดินเข้ามาที่สระพร้อมกัน ติ่งเห็นทรายกำลังช่วยลูกศรในสระ ติ่งร้องด้วยความตกใจ “ว้ายยยยยย !!! คุณทราย ! น้องลูกศร !!!!”
ฌานรีบวิ่งเข้าไปที่ริมสระ พอดีกับทรายพยุงตัวลูกศรมาที่ริมสระ ฌานรับตัวลูกศรขึ้นมานอนที่ริมสระ ลูกศรไอสำลักน้ำ ติ่งรีบเอาผ้าขนหนูมาห่มตัวลูกศร
“มันเกิดอะไรขึ้นน่ะทราย?” ฌานถาม
ทรายตวาดใส่ฌาน “ฉันน่าจะถามคุณมากกว่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น! ฉันมาถึง ..น้องสาวฉันก็เกือบจะจมน้ำตายแล้ว”
ฌานกับติ่งชะงัก ติ่งรีบพูดอย่างตะกุกตะกักด้วยความตกใจและกลัว “เอ่อ ..อ่า ..ติ่งไปดูราชรถของติ่งมา พนักงานบอกว่ารถติ่งโดนขูดน่ะฮ่ะ”
“เอาเถอะ ..ผมว่าตอนนี้พาลูกศรขึ้นห้องก่อนดีกว่า” ฌานอุ้มร่างลูกศรเดินไป ติ่งรีบเดินตาม
ทรายมองตามฌานด้วยแววตายิ้มเจ้าเล่ห์
บุรีคุยมือถือกับทราย “ลูกศรตกน้ำเหรอ? ..แล้วศรเป็นยังไงบ้าง”
พัชระได้ยินที่บุรีพูด แล้วทำหน้าเซ็งที่ลูกศรทำให้เสียแผนคุยกับทราย
ลูกศรเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนอนหลับอยู่ที่โซฟา
ในห้องรับแขกคอนโดฌาน ทรายกดวางสายจากบุรี แล้วมองร่างลูกศรด้วยสีหน้าเหมือนโกรธอยู่ ฌานยืนมองลูกศรอย่างเป็นห่วงและรู้สึกผิด ติ่งยืนห่างๆ อยู่มุมห้อง เหมือนกลัวระเบิดลงที่ตัวเอง
ทรายโทษฌาน “คุณก็รู้ว่าศรกลัวตกน้ำ คุณก็ยังปล่อยศรอยู่คนเดียว”
“ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมขึ้นมาดูต่างหูให้คุณ”
“งั้นก็เป็นความผิดฉันเอง ที่ทำให้น้องเป็นแบบนี้”
“ไปกันใหญ่แล้วนะทราย..เอาเป็นว่าผมขอโทษ” ฌานถอนใจอย่างเครียด ไม่รู้จะพูดว่ายังไง
พอดีกับลูกศรขยับตัว ลืมตาขึ้น แล้วพยายามพูด “ศรไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ..แค่ปวดหัว”