บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 21 หน้า 7
พัชระมองคุณแพรจ๋อยลงนิดนึง แล้วพยายามปั้นหน้ายิ้มแย้มกับทุกคน เดินตามคุณแพรเข้าบ้านใหญ่ แต่สายตายังมองหาทราย ป้าอุทิศมองพัชระด้วยความรู้สึกกังวลแปลกๆ
ลูกศรยืนที่ริมหน้าต่างพยายามมองหาว่าทรายมารึยัง
แต้วเข้าห้องมาหาลูกศรด้วยท่าทางตื่นเต้น “คุณศรขา ..คุณพัชผ่านประตูเงิน ประตูทองเข้ามาในบ้านแล้วค่ะ”
“พี่แต้วเห็นพี่ทรายไหม? ...พี่ทรายมารึยัง?”
แต้วยังไม่ทันตอบ เสาวนีย์เปิดประตูเข้ามาหาลูกศรด้วยท่าทางดีใจ ตื่นเต้น “ศรพร้อมรึยังลูก?”
ลูกศรเห็นเสาวนีย์มีความสุข แล้วรู้สึกอึดอัดที่ตัวเองกำลังโกหกแม่ “ศร ...”
เสาวนีย์มองท่าทีของลูกศรคิดว่าลูกตื่นเต้น จึงกอดลูกศรไว้เหมือนให้กำลังใจและความอบอุ่น “ศรไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นนะ ตราบใดที่แม่ยังอยู่ ..ลูกของแม่ต้องมีแต่ความสุข ..แม่สัญญา”
ลูกศรพยายามยิ้มให้เสาวนีย์ เสาวนีย์หอมลูกศรมองลูกศรที่แต่งชุดเจ้าสาวสวยงามในใจก็คิดสะใจทราย
ทรายยืนมองความสนุกสนานร่าเริงของคนที่มาร่วมงานแห่ขันหมาก แล้วยิ้มเยาะ มีความสุขกับความวิบัติที่เสาวนีย์กับลุกศรกำลังจะได้สัมผัส! กับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิด
ในบ้านใหญ่นักข่าวถ่ายรูปแสงแฟลตวูบว๊าบตลอดเวลา คุณหญิงเพกายิ้มเบิกบานนั่งอยู่บนเก้าอี้กับแขกผู้ใหญ่ มีคุณแพร เสาวนีย์ ศก นั่งอยู่ข้างๆ ลูกศรกับพัชระนั่งพับเพียบที่พื้น ท่ามกลางสินสอดทองหมั้น และพานใส่แหวนแต่งงานที่วางอยู่ตรงหน้า ป้าอุทิศ กี้ ติ่ง จ้อย ป๊อก ชีวิน นั่งรวมอยู่กับแขก
พัชระไม่สนใจมองลูกศร แล้วหันซ้ายหันขวามองหาทราย คุณแพรเห็นอาการพัชระที่ลุกลี้ลุกลน คุณแพรเอื้อมมือไปบีบไหล่พัชระให้เก็บอาการ พัชระเหลือบมองคุณแพรอย่างเข้าใจ ลูกศรก้มหน้าอยู่กับภวังค์ความคิดของตัวเองว่าจะเอายังไงดี
กี้ ติ่งมองอาการพัชระกับลูกศร แล้วซุบซิบกัน
กี้กระซิบติ่ง “ฉันพูดจริงๆ นะติ่ง สองคนนั้นเขาอยากแต่งงานกันไหม ?”
ติ่งรีบปิดปากกี้ “อย่าเสียงดังสิยัยชะนีแก้มชมพู! งานจัดมาถึงขนาดนี้แล้ว..เขาจะไม่อยากแต่งได้ยังไงล่ะ”
กี้มองพัชระกับลูกศรต่อ เสาวนีย์มองอาการพัชระที่มองเหลือบมองซ้าย มองขวา เสาวนีย์รู้ในใจว่าพัชระมองหาทราย
เสาวนีย์ไม่รอช้ารีบพูดกับพัชระ “ได้ฤกษ์สวมแหวนแล้วล่ะพัช”
พัชระมองเสาวนีย์แล้วเหลือบไปมองคุณแพร ลูกศรมองพัชระว่าเมื่อไรจะประกาศความจริง
ทันใดนั้นพัชระพูดขึ้นมาก่อน “ก่อนพิธีจะเริ่ม ..ผมขออนุญาตพูดความจริงบางอย่างก่อนได้ไหมครับ”
ศก ลูกศร กี้ จ้อย ป๊อก ติ่ง ชีวินและแขกอื่นๆมองพัชระงงๆ ว่าพัชระมีอะไรจะพูด