บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 6 หน้า 5
พัชระรีบถามอย่างสงสัย แอบพะวงฌานมาอยู่ “ตกลงคุณจะอยู่กับใคร ?” ทรายมองพัชระนิ่งๆ พัชระรู้สึกตัวว่าแสดงอาการอยากรู้มากไปรีบแก้ตัว “ผมจะได้ออกแบบให้ถูกน่ะครับ”
“คุณก็ทำแบบกลางๆ ไว้ ที่อยู่ได้ทั้งผู้หญิง” ทรายแกล้งเน้น “และผู้ชาย”
พัชระมองทรายด้วยความสงสัย ทรายมองอาการพัชระอย่างขำๆ แล้วเหลือบไปทางบ้านใหญ่ ทรายมองเห็นเสาวนีย์แอบมองทรายกับพัชระอยู่ในบ้านใหญ่ ทรายแกล้งทำเป็นเดินสะดุดขาตัวเอง พัชระรีบเข้าไปพยุงทราย เสาวนีย์มองเห็นถึงกับชะงัก ทรายสบตาพัชระยิ้มๆ
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ ?”
ทรายหัวเราะ “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันซุ่มซ่ามอย่างนี้บ่อยๆ หลายครั้งที่ฉันล้มกลางฝูงชน อ๊าย..อาย จนเคยคิดว่าอยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ ตลอดเวลาคอยพยุง....” ทรายมองที่มือของพัชระที่พยุงตัวเองอยู่ “แบบนี้”
พัชระถึงกับชะงักไปมองทรายพยายามค้นว่ามีความหมายอะไรอื่นไหม เสาวนีย์มองดูอย่างข่มอารมณ์ไม่พอใจอย่างที่สุด
ทรายผละตัวออกจากการพยุงของพัชระ “คุณไปหาลูกศรเถอะค่ะ คนในบ้านนั้นรออยู่ แล้วพบกันคืนนี้” ทรายส่งจูบเล่นๆ ให้ ก่อนจะเดินออกไป แต่ยังเหลือบตามมองไปทางเสาวนีย์
เสาวนีย์เองก็รู้ว่าทรายเห็นตัวเอง เสาวนีย์มองพัชระซึ่งมองตามทรายไม่วางตา เมื่อเห็นอาการพัชระแล้ว เสาวนีย์ก็รู้สึกร้อนรนคิดหาวิธีต้องทำอะไรสักอย่าง
แต้ววางผัดผักสีเขียวสวยเป็นจานสุดท้ายลงบนโต๊ะอาหาร ลูกศรกับพัชระเดินเข้ามา
ศกหันมาชวนทานข้าว “อ้อ พัช มา...มา ทานข้าวกัน”
พัชถอนใจลึกๆ แล้วปรับสีหน้าเป็นปกติ
ลูกศรตอบแทนพัชระ “พี่พัชต้องรีบกลับค่ะ มีงานด่วนต้องรีบทำ”
เสาวนีย์รีบรวบรัด “งั้นก็ทานเลย ไม่นานหรอก แต้ว...ตักข้าวให้คุณพัชเลย”
“ค่ะ”
“เมื่อไหร่ช่างมาทำบ้านทรายล่ะพัช” ศกถาม
“ทรายดูแบบเสร็จ ก็เริ่มได้ครับ”
พัชระผุดลุกผุดนั่งอยู่ที่โซฟาพร้อมกับมองนาฬิกาตลอดเวลา ใจอยากรีบไปหาทรายเต็มแก่
ลูกศรเดินถือถาดใส่น้ำผลไม้และขนมเข้ามา “ทานน้ำก่อนค่ะพี่พัช”
“เดี๋ยวศรจะอ่านหนังสือต่อใช่ไหม ?”
“ใช่ค่ะ ..แต่ศรอยากให้พี่พัช....” ลูกศรพยายามจะพูดต่อขอให้พัชระช่วยสอน
“งั้นพี่ไม่กวนล่ะ พี่มีนัด ..ไปนะ" พัชระรีบเดินออกไปทันทีโดยไม่ทันฟังคำตอบจากลูกศร ทิ้งให้ลูกศรมองตามพัชระงงๆ