บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 1 หน้า 6
“พ่อของฉันชื่อห่าน พ่อเคยเรียนวาดรูป วาดเก่งนะแต่วาดได้แค่รูปเดียวแล้วก็เลิกวาด พ่อบอกมันพีคมากไปแล้ว พ่อเป็นคนชอบใช้คำนี้อ่ะ แบบมันพีค คือที่สุด สุดยอด พ่อเป็นคนชอบอะไรพีคๆ ผัดไทของพ่อ เลยอร๊อย อร่อย คนชอบกิน..แต่รอนานมากกกกกกกก”
เป็นเวลาเดียวกับที่ห่านเอานิ้วดีดน้ำลงไปทดสอบ ...คราวนี้กระทะร้อนได้ที่ เสียงดังฉ่า คนที่รอกินชะเง้อมองอย่างลุ้นๆ คนที่นั่งรอถึงกับฟุบลงบนโต๊ะอย่างหิวจัด
“บางคนรอจนพีค สลบกันไปเลย...บางคนพีคกว่านั้น หิวมาก จนบ้าคลั่งถึงกับเอามีดไล่ฟันพ่อก็มีนะ”
ขาประจำวิ่งไล่ห่าน เอามีดไล่ขว้างใส่ ก่อนจะตะโกน ด้วยความคลั่งแค้น “กูหิววววววววววววววว”
“ตั้งแต่วันที่ฉันเจอเธอ ฉันเองก็พีคมากเลย ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลยนะ...ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยจริงๆ”
ตะหลิวเขียนไปก็นึกภาพตัวเองวิ่งกรี๊ดๆ ปลื้มๆ ตะโกนด้วยความคลั่งไคล้ “น่ารักจังเลยยยยยยยยย” ตะหลิวนึกถึงภาพเท็นเท็นเอานิ้วแตะริมฝีปาก ภาพเท็นเท็นกำลังอุ้มแมวเกาคางแล้วยิ้ม ดูอบอุ่นสุดๆ
“ที่ฉันเขียนจดหมายหาเธอเนี่ย เพราะฉันอยากจะบอกเธอว่า ฉันชอบเธอจังเลย ชอบที่เธอใจดี และ เป็นคนดี ส่วนเรื่องเธอฉลาดมาก ไอคิวสองร้อย อะไรนั่นน่ะ ฉันว่ามันอาจจะไม่เกี่ยว... หรือเกี่ยวก็ไม่รู้ ยังนึก ไม่ออกในตอนนี้”
ห่านทำอาหารเสร็จ เดินย่องๆ มาข้าง หลัง แอบยืนมองสิ่งที่ตะหลิวเขียน
“ไม่รู้เธอจะคิดยังไงกับฉันนะ แต่ส่วนตัวฉันน่ะ...ฉันพีคมากเมื่อเจอเธอ...ฉบับนี้ขอแนะนำตัวแค่นี้นะ หวังว่าเธอก็จะอยากเป็นเพื่อนกับฉัน... ตะหลิว” ตะหลิวเขียนเสร็จพับจดหมายเงยหน้ามา เห็นห่านและลูกค้าสามสี่คนยืนมุงดูตะหลิวเขียนกันอยู่ บางคนยืนดูไปกินผัดไทไป ตะหลิวกรี๊ดเบาๆ ก่อนจะไล่ทุกคน จนแตกฮือ
เวลาต่อมา ตะหลิวช่วยห่านเสิร์ฟอาหารในร้าน ช่วยยกน้ำ จดออเดอร์ ตะหลิวทวนออเดอร์จนลูกค้าทนไม่ไหว คว้าไปจดให้เอง ทุกคนยิ้มเหนื่อยให้ตะหลิวที่ยังดูงงๆ อยู่ดี เมื่ออ่านออเดอร์จบ
“คนมีไอคิวสองร้อยนี่เป็นยังไงนะ ทุกอย่างคงง่าย และสบายไปหมดเลยเน๊อะ...ฉันน่ะเป็นพวก หัวทึบความจำไม่ดี ข้อดีก็ไม่ค่อยมี พ่อบอกว่าฉันไม่โง่หรอก ฉันแค่เป็นมนุษย์ช้าๆ เฉยๆ แต่ก็ช่วยงาน พ่อได้บ้าง โชคดีที่พ่อก็ช้าๆ เหมือนกัน”
คิงมาช่วยพ่อเสิร์ฟ รับออเดอร์ หั่นผัก จัดเครื่องเคียง คล่องแคล่วมากสุดๆ
“แต่วันที่คนเยอะๆ คิงก็จะมาช่วยอย่างเต็มใจ คิงเป็นเพื่อนกับฉันมาตั้งแต่ม.1 อยู่ห้องเดียวกับเราด้วย เธอต้องชอบคิง คิงเหมือนจะเกเร แต่ไม่นะ ไล่หมาเก่งมาก หมาชอบเห่าฉัน หมามาเห่าเมื่อไหร่ คิงจะมาเมื่อนั้น”
ริม หน้าต่าง ตะหลิวยังคงนั่งเขียนจดหมายอย่างตั้งใจจนดึก
“อีกไม่กี่วันก็เปิดเทอมแล้ว ตื่นเต้นจัง ฉันจะเอาจดหมายทั้งหมดที่เขียนนี่ให้เธอนะ แล้วก็จะได้รู้จักชื่อเธอซะที ขอบอกอีกครั้ง ฉันชื่อตะหลิวนะ และฉันชอบเธอ... ตะหลิว” ตะหลิวพับจดหมายใส่ซองอย่างตั้งใจ ก่อนจะล้มลงดับไฟนอน....