บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 5 หน้า 5
ยู่ยี่หันไปมองเหยียดๆ “ถุย อยากเป็นมากกว่าเพื่อน ...อะไร ...เช่น เพื่อนชุบแป้งทอดมั้ยมึงอ่ะ"
“เอ่อ หรือ..เพื่อนทอดกระเทียม เพื่อนราดพริก เพื่อนต้มแซ่บ..เหล่านี้ก็มากกว่าเพื่อนนะเว้ย" แป่วรีบซ้ำด้วยอีกคน
"พวกมึงนี่แม่ง... ไม่ให้กำลังใจกูเลย" คิงหงุดหงิด
“ชู่วส์ นางหันมาหลบๆ" แป่วเอ่ยเตือน
ตะหลิวรอรถแท๊กซี่ อยู่ๆ เหมือนจะได้ยินเสียงเพื่อนแว่วๆ หันมา ทั้งสามคนพากันหลบวูบวาบ แท๊กซี่มาพอดี ตะหลิวโบกรถแล้วขึ้นรถไป เพื่อนๆ สามคนรีบวิ่งออกมาดักรถแท๊กซี่ได้พอดี
“ป่ะ คิงทิ้งรถไว้นี่" ยู่ยี่เอ่ยสั่ง
“เอาจริงดิ" คิงเงอะงะๆ
“เร้ว..เดี๋ยวตามไม่ทัน" แป่วเอ่ยเร่ง ทั้งสามคนโดดขึ้นรถแท็กซี่อีกคันตามไป
ภายในรถแท็กซี่ ทั้งสามคนชะเง้อมองรถข้างหน้าที่ตะหลิวนั่งอย่างร้อนใจ โดยเฉพาะคิง “พี่คับ เร่งหน่อยนะคับ เด๋วไม่ทันคับ ...คันฟ้า คับพี่คันฟ้า ตามให้ถูกคันนะพี่”
“สงสัยป่ะ ทำไมมันไม่บอกเราว่าบ้านมันอยู่ไหน” แป่วคิดๆ
“หรือมันอายวะ” ยู่ยี่เดา
“บ้า เพื่อนกัน ไม่คิดงั้นหรอก” คิงไม่เห็นด้วย
“เอ่า แต่มึงอยากเป็นมากกว่าเพื่อนกับมัน มันก็ก็ต้องคิดป่ะ” แป่วย้อนกลับ
คิงหันไปจริงจัง “แป่ว จริงเหรอ มึงว่าตะหลิวกลัวกูรังเกียจเค้าเหรอวะ ไม่นะเว้ย ต่อให้ตะหลิว ยากจนอยู่สลัม หาบของขาย อะไรก็ได้ ยกเว้นไซด์ไลน์นะ กูรับได้หมด กูไม่รังเกียจเค้านะ ไม่มีวัน”
ระหว่างนั้นแป่วดันเห็นเท็นเท็นถีบจักรยานอยู่ข้างๆ เลนหลัก แป่วมีชะงักนิดหนึ่งก่อนจะแบบ ไม่น่าใช่
ยู่ยี่ตบหัวคิง “ไซด์ไลน์ๆ เตี่ยมึงดิคิง เยอะ..กับสมัยนี้ใครเค้าจะหาบของขาย บ๊า....ไม่ใช่เกมโชว์ดราม่า”
คิงพึมพำ “กับที่ไหนก็ได้นะเว้ย ยกเว้นบ้านไอ้เท็นเท็น”
“บ๊า.... มึงนี่ไปกันใหญ่ เรื่องมันไม่การ์ตูนขนาดนั้นหรอก” ยู่ยี่ขำ
“เอ่อเพื่อนๆ.... เหมือนว่า....” แป่วทำท่าจะบอกเพื่อนว่าเห็นเท็นเท็นพอดี
ยู่ยี่โพล่งขึ้นมาอย่างลุ้นๆ “นั่นๆๆๆ เลี้ยวๆๆ ค่ะพี่...หัวมุมนั่นพี่...โห...บ้านแถวนี้แม่งสุดยอดอ่ะ”
พอรถแท๊กซี่ของตะหลิวจอด รถคันที่สามคนนั่งตามมาชะลอตาม แล้วแอบจอดดูห่างๆ ตะหลิวเดินเข้าบ้านหลังใหญ่ๆ หลังหนึ่งไป สามสหายลงมาจากรถเก้ๆ กังๆ มองไปรอบๆ กำลังลังเลว่าจะเอาไงดี
คิงท่าทางร้อนใจมาก “ไงดีวะ ลงรถแท็กซี่หายเข้าไปใน บ้านหลังใหญ่แบบนี้ จะว่ามีญาติรวยก็ไม่น่า พวกเราไม่เคยรู้เลยนะ”
ยู่ยี่มองไปรอบๆ แบบทึ่งๆ “แบบมีปานรูปหัวใจที่ก้น อะไรแบบนั้นอ่ะนะ”