บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 20 หน้า 5
ตะหลิวชะงัก หันกลับมา พยายามกลั้นร้องไห้พูด "ฉัน...ฉันทำไก่ชุบแป้งทอดไม่เป็นอ่ะ..."
เท็นเท็นหัวเราะทั้งน้ำตาโผเข้ากอดตะหลิว ทั้งสองคนกอดกัน ได้ยินเสียงเท็นเท็นพูดว่า “ไม่เป็นไรๆ ช่างมัน เหลือสองข้อสุดท้ายไว้ก็พอ"
ตะหลิวเสียงอู้อี้ๆ “สองข้อนั้นว่าอะไรนะ ลืม.."
เท็นเท็นหัวเราะ"ห้ามรักคนอื่น และจำไว้แค่ว่าฉันรักเธอ" เท็นเท็นจูงมือตะหลิวเดินไป “มานี่สิ"
เท็นเท็นเดินมาหยุดที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง ก่อนจะนั่งลง ที่ต้นไม้ มีตัว T สองตัวโยเย้ๆ อยู่ที่ต้นไม้
ตะหลิว มองอึ้งๆ งงๆ “นี่เราเขียนกันไว้เหรอ"
เท็นเท็นยิ้ม “อื้อ... ทำไมรู้มั้ย" ตะหลิวส่ายหัว เท็นเท็นมองตะหลิวยิ้มๆ ก่อนก้มลงจูบตะหลิวอย่าง เนิ่นนาน...
"มันเป็นที่ที่เราจูบกันเป็นครั้งแรก"
ตะหลิวตัวชางงๆ เขินๆ “ว้าย ตั้งแต่เด็กเลยเหรอ" เท็นเท็นยิ้มให้แล้วจูบตะหลิวอีกที ตะหลิวงงๆ "เอ้า...แล้วครั้งแรก..ไม่ใช่ตรงเก้าอี้นั่นเหรอ" เท็นเท็นยิ้มก่อนจูบตะหลิวอีก "นั่นครั้งที่สอง..." เท็นเท็นจูบอีก แล้วถามยิ้มๆ "นี่ครั้งที่เท่าไหร่แล้วรู้มั้ย"
ตะหลิวงงไปหมด พยายามคิด “สี่ เหรอ" ตะหลิวโดนจูบอีก
เสียงเท็นเท็นถามตะหลิวเบาๆ “ทีรภัชร์ แต่งงานกับฉันนะ..."
ที่บ้านเท็นเท็น บอมบ์ แก้ว และเทอร์โบ ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาพร้อมกัน หน้าเหวอ พูดพร้อมกันทั้งสามคน “แต่ง...งาน !!”
เท็นเท็นกับตะหลิวยืนจับมือกัน เท็นเท็นดูนิ่งและพร้อม ตะหลิวดูเขินๆ ก้มหน้างุดๆ...
"แต่งงาน .." บอมบ์พึมพำมึนๆ
"ฮะ...ที่ผ่านมา ผมไม่รู้จริงๆ คือ ผมคิดเองไม่ได้จนกว่าจะเข้าใจมันจริงๆ...ผมเคยโกรธที่ตอนเด็กๆ เขาเกลียดผมด้วยเรื่องอะไร แม่รู้ดี" เท็นเท็นหันไปทางแก้ว
แก้วหัวเราะแหะๆ “เรื่องชุดกระโปรง..."
"ผมเลยตั้งใจไว้ว่า ผมจะไม่สนใจอะไรเขาอีกเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เมื่อเรารักใครสักคนไปแล้ว เราก็จะรักเขาอย่างนั้นตลอดไป..." เท็นเท็นหันไปมองตะหลิว ตะหลิวยิ้มหวานให้เท็นเท็น เท็นเท็นอดใจไม่ไหวก้มลงจุ๊บตะหลิวเบาๆ บอมบ์ แก้ว และเทอร์โบผงะแตกฮือ บอมบ์ กับเทอร์โบหันมามองกันแบบยอมๆ “ผมอยากให้แม่กับพ่อรับทราบไว้ก่อน แล้วผมจะเคลียร์ทุกอย่างกับทุกคนด้วยตัวผมเองให้เรียบร้อย"
ภายในร้านของห่าน ห่านนั่งทำนั่นนี่อยู่สักพักมีรถมาจอด ห่านหันไป ชะงักเมื่อเห็นเท็นเท็นจูงมือตะหลิวเดินลงมา ห่านหน้าตาเลิ่กลั่ก
“ผมพาตะหลิวมาส่งครับ”