บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 2 หน้า 2
นันทารีบเดินเข้าไปหาพล และนิกร “มาทำไมยะ”
นิกรบ่ายเบี่ยง “ไม่ได้มาหาพี่นันแล้วกันละ“
นันทาสงสัย “แล้วมาหาใคร”
นิกรกวนพี่สาว “อยากจะมาตีแบดเล่นบ้าง ไม่ได้หรือไง”
“ไม่เชื่อ”
“ไม่เชื่อบอกความจริงก็ได้ พลมันอยากจะมาหายาใจต่างหาก ยังไงก็ไม่มาหาพี่นันหรอก กุ๋ยๆ”
นันทาหน้าเสียไปนิดนึง “ไอ้บ้า แล้วแกล่ะ มาหาใคร”
“ไม่บอก”
“ไม่บอกชั้นก็รู้ย่ะ”
นิกรทำท่าสะบัดสะบิ้ง “ รู้ก็รู้ไปสิยะ” แล้วเดินส่ายสะโพกไปหากลุ่มผู้หญิง
นันทามองตามด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะเดินแยกไปกับพลไปที่ขอบสนาม
แน่งน้อย และพิสมัยค้อนให้นิกรที่กำลังเดินเข้ามาทัก
“ดีใจมากเลยครับที่เจอพวกคุณโดยมิได้นัดหมายจริงๆ เลยให้ตายสิ”
“แถวนี้คงไม่มีงูนะคะ” แน่งน้อยเหน็บแนม
นิกรสะดุ้ง “เอ้อ ที่นี่ไม่ใช่ในสวน คงไม่มีสัตว์ร้ายหรอกครับ”
“ดีแล้วค่ะ เพราะถ้ามี ดิชั้นจะกระทืบให้ตายคาตีนเลย” พิสมัยประชด
นิกรสะดุ้งอีก รีบทรุดตัวลงนั่งข้างๆ แน่งน้อย
อีกมุมหนึ่งของคอร์ทแบด ยาใจตีลูกสุดท้ายพอดี หันมาเห็นพล และนันทายิ้มหวานให้ ยาใจพูดอะไรบางอย่างกับคู่เล่น แล้วทั้งสองคนเดินมาหาพล
“พล ดีใจที่ได้เจอค่ะ งั้นเดี๋ยวพักสักนิดแล้วเรามาเล่นด้วยกันสักเกม จะรังเกียจมั้ยคะ”
พลเขิน “ไม่เลยครับ ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากกว่า”
“ดีเลยค่ะ งั้นเดี๋ยวพลคู่กับนันนะ ดิชั้นจะคู่กับ ... อุ๊ย ลืมแนะนำเลยค่ะ นี่ร้อยตำรวจโท ไสว เสาวลักษณ์ คู่หมั้นดิชั้นเอง “
พลหน้าซีด เข่าอ่อน นันทารีบเอามือยันไว้
ยาใจตกใจ “เป็นอะไรคะพล”
พลตอบเสียงอ่อย “ดีใจแทนคุณจนเข่าอ่อนเลยครับ”
ยาใจควงแขนไสว “ขอบคุณมากค่ะ”
ทั้งสองคนเดินออกไป นันทามองพลด้วยความสมเพช “เดินไหวมั้ยพล หรือจะให้นันเอาควายมาลาก”