บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 10 หน้า 2
ที่ทางเดินระเบียง ดิเรกในชุดสูทสากลเต็มตัวเพิ่งมาถึง เขาเดินสวนเข้ามาพอดี “กู๊ด มอร์นิ่งครับ คุณอา”
เจ้าคุณมองหัวจรดเท้า “เจ้าด็อก เสื้อผ้าของแกชุดนี้มาจากไหน หา”
ดิเรกภูมิใจ “โอ มาจากต่างชาติทั้งชุดเลยครับ เสื้อสูทชาร์กสกินอย่างดี เสื้อเชิ้ตผ้าออกซ์ฟอร์ด หมวกปานามา เข็มขัดยี่ห้อโทน ก็มาจากต่างชาติ ทั้งนั้น”
“ต่อไปนี้หากแกรักจะสมัครเป็นลูกเขยอา แกจะต้องเลิกอุดหนุนสินค้าต่างชาติ และหันมาอุดหนุนสินค้าไทยเท่านั้น แกจะต้องศึกษาวัฒนธรรมไทย แต่งกายแบบไทย ไม่อย่างนั้น อาไม่อนุญาตให้แกเต๊าะประภาอีกเด็ดขาด”
ประภาตกใจ “คุณพ่อ”
เจ้าคุณเอียงหน้ามาหาดิเรก “อาพูดเล่น แกเต๊าะตามสบาย แต่ต้องเลิกใช้ของต่างชาติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เข้าใจมั้ย”
“เข้าใจครับ”
เจ้าคุณเดินออกไป
ดิเรกทำตาหวาน “คิดถึงผมบ้างหรือเปล่าครับ คุณภา”
“ไม่เลยค่ะ” ประภาเดินออกไป ดิเรกมองตามอย่างเศร้า
เย็นวันต่อมาที่บ้านศิริสวัสดิ์ เจ้าคุณ และคุณหญิงประสิทธิ์นั่งอยูบนเก้าอี้รับแขก เช่นเดียวกับจ้าคุณวิจิตร ประไพ นันทา และนวลลออเดินเข้ามา
คุณหญิงวาดทัก “แหม ตรงเวลากันดีจริง ไอ้ลิงสามตัวมาด้วยหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ เมื่อตอนเที่ยงคุณพล กับคุณนิกรมารับเฮียไปค่ะ เดี๋ยวจะมาที่นี่เลยมังคะ” นวลลออตอบ
“เออแน่ะ ไอ้สามตัวสงสัยไปกินเลี้ยงตรุษจีนเป็นแน่ ป่านนี้คงจะไปเมาที่ไหนแล้วไม่รู้ เฮ้อ กลุ้มใจมีลูกหลานไม่เหมือนคนอื่นเค้า” คุณหญิงบ่น
เจ้าคุณวิจิตรปรามน้องสาว อย่าไปโทษมันเลย หล่อนนั่นละ ตามใจเจ้าพลจนเสียคน”
“อ้าว แล้วคุณพี่ละ ไม่ได้ตามใจเจ้ากรจนเสียคนเหมือนกันเหรอ”
“ชั้นตามใจยังไงก็ไม่เท่าหล่อนหรอก”
เจ้าคุณประสิทธิ์รีบห้าม “พอเถอะครับ มันก็ตามใจทั้งคู่นั่นละ”
เจ้าคุณวิจิตร และคุณหญิง พูดพร้อมกัน “เจ้าคุณก็ด้วย!”
เจ้าคุณประสิทธิ์สะดุ้ง
ทันใดนั้นเองเสียงรถบีบแตรดังลั่นมาแต่ไกล
“ท่าจะมากันแล้วมังคะ” นันทาบอก