บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 24 (จบบริบูรณ์)
บทประพันธ์ของ : ภราดร ศักดา บทโทรทัศน์: ยิ่งยศ ปัญญา / กาญจนา โตะยู
ทางเดินหน้ากระท่อมท้ายสวน บัวถูกตรึงจิต กับขวดลากเข้ามา นกขมิ้นเดินตามมาเหลียวซ้ายแลขวาอย่างกลัวๆ “ปล่อยฉันนะ!! บอกให้ปล่อย!!”
นกขมิ้นปลอบ “น้องบัว เบาๆซิจ๊ะ!!”
“จะพูดทำไมอยู่ได้วะนังบัว ถ้าพวกฉันจะปล่อย ก็ปล่อยแกนานแล้ว!!”
“แล้วจะพาฉันไปไหน?”
ขวดขู่ “ก็บอกแล้วไงว่าจะพาไปขึ้นสวรรค์”
บัวสะบัดแรง “ไม่!! ฉันไม่ไป!! ปล่อย!!”
“ไม่ไปได้ไง ถึงแล้วเนี่ย!” บัวชะงัก มองกระท่อมที่อยู่ตรงหน้าอย่างอึ้งๆ “รีบเข้าไปเลย เทวดารอแกอยู่!!”
ตรึงจิตกับขวดไม่รีรอ เปิดประตูแล้วผลักบัวเข้าไปทันที ตรึงจิตกับขวดกระชากประตูปิด แล้วขัดกลอนจากด้านนอกทันที
ในกระท่อมท้ายสวน บัวทุบประตูรัวๆ พลางร้องลั่น
“เปิดประตูนะ เจ้ตรึง พี่นกขมิ้น พี่ขวด!!! เปิด!!”
จังหวะนั้นเสียงของธานีก็ดังแทรกขึ้น “ปิดประตูไว้ดีแล้วอาบัว!!!”
บัวชะงักกึก หันหลังมามอง เห็นเสี่ยธานียืนยิ่มกริ่มอย่างหื่นๆ “เพราะเราต้องเปิดอย่างอื่นกันอีกเยอะ!!!”
บัวช็อค “เสี่ยธานี!!”
หน้ากระท่อมท้ายสวน เสียงบัวทุบประตู ร้องโวยวายดังลอดออกมาจากด้านใน ตรึงจิต ขวด ไม่สนใจ มองหน้ากันยิ้มโล่งใจ พร้อมใจกัน “สำเร็จ!!” นกขมิ้นมองเข้าไปในกระท่อมอย่างรู้สึกผิด
โถงบ้านชยุติ แสงเดือนชะเง้อมองหาล้วนภายในงาน แสงเดือนเห็นล้วนคุยเครียดอยู่กับไชโยที่มุมหนึ่ง แสงเดือนเรียกล้วน เพื่อส่งสัญญาณอย่างรู้กัน “คุณล้วน... คุณล้วน!!”
ล้วนปรายตามามองแสงเดือน หน้าเบ้จะร้องไห้ ส่งแววตาขอความช่วยเหลือมา พร้อมกับแอบทำนิ้วชี้เล็กๆไปที่ไชโย ประมาณว่า ปลีกตัวไปไม่ได้ แสงเดือนทั้งงง ทั้งขัดใจ ไชโยขึ้นเสียงกับล้วนอย่างเอาเรื่อง