บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 8 หน้า 2
27 กันยายน 2558 ( 18:29 )
1.3M
1
เช้าวันต่อมา อารีย์เข้ามาในห้องนอนเห็นเดชยังหลับสนิท อารีย์เข้ามานั่งที่เตียงปลุกเดช “ไหนว่านัดกับอาร์ต ออยจะไปพบคุณคุณเพทายไม่ใช่เหรอคะ”
เดชรีบลืมตาลุกขึ้นนั่ง “จริงด้วย” อารีย์จะลุกไป เดชคว้ามือไว้ให้นั่งต่อ เดชดมไหล่อารีย์ “ฮึ่ม ตัวหอมจัง กลิ่นสบู่อะไรเนี่ย”
“พี่เดชเนี่ย อย่ามาทำตลก ฉันก็ใช้สบู่เหมือนพี่นั่นแหละ” อารีย์จะลุกอีก เดชกอดอารีย์ไว้ เดชซุกไซ้อารีย์ อารีย์รีบดันตัวเดชออก เดชชะงัก อารีย์รีบพูด “ฉันขอโทษค่ะแต่พี่เดชก็รู้ว่าฉันไม่ค่อยสบาย”
เดชนึกได้ ยิ้มออก กอดอารีย์ไว้เฉยๆ “ไม่ต้องขอโทษหรอก พี่เสียอีกต้องขอโทษเธอที่ลืมตัวไป”
อารีย์เงยหน้ามองเดชไม่สบายใจ “ฉันเป็นเมียที่แย่จริงๆใช่มั้ยคะ”
“ไม่เลย..ตรงกันข้ามเธอเป็นเมียและแม่ที่ดีที่สุดในโลก” เดชหอมแก้มอารีย์เบาๆ กอดอารีย์ไว้ อารีย์ค่อยยิ้มออก เดชลอบถอนใจ
สันติ อาทร จุ๊บ นั่งอยู่ที่ห้องรับแขก เพทายหน้างอ มองอาทรกับจุ๊บอย่างไม่ค่อยพอใจ
สันติรีบบอกอย่างสุภาพ “ผมต้องขอโทษด้วยครับที่มาช้ากว่าที่นัดไว้ครับ สงสัยอาจารย์เดชจะติดธุระ อีกสักพักก็คงมาครับ”
“ฉันคิดว่าวันนี้คงไม่มีเวลาให้พวกเธอแล้วล่ะ”
จุ๊บไม่พอใจ “อ้าว..ทำไมล่ะคะ”
“ก็พวกเธอมาช้า ฉันมีนัดถ่ายละครตอนบ่าย ไว้วันหลังค่อยนัดกันใหม่แล้วกัน”
อาทรช่วยกันพูด “แต่พวกเราช้าไปแค่สิบนาทีเองนะครับ”
เพทายลุกขึ้น “จะกี่นาทีก็ถือว่าช้า พวกเธอกลับไปก่อนเถอะ”
จุ๊บฉุนจะต่อว่า แต่เสียงเคาะประตูสันติ อาทร จุ๊บดีใจ
“สงสัยอาจารย์เดชคงจะมาแล้วละครับ เดี๋ยวผมไปเปิดให้เองครับ” สันติรีบวิ่งไปเปิดประตูอย่างดีใจแล้วชะงัก
เสี่ยมองสันติงงๆ “แกเป็นใคร ทำไมมาอยู่ในห้องอาเพทาย”
เสี่ยรีบเข้ามา เพทายรีบลุกขึ้นเข้าไปหาเสี่ย “อุ๊ย เสี่ย สวัสดีค่ะทำไมมาไม่บอกละคะ”
เสี่ยมองทุกคนไม่พอใจ “นี่มันอะไรกัน พวกนี้เป็นใคร”
“อ๋อ เด็กๆ มหา’ลัยนะคะ มาขอให้เพทายเป็นแบบปั้นหุ่น”
“หุ่นอะไรไม่เอา ไปไล่พวกมันกลับไปให้หมด เสี่ยไม่ชอบ เสี่ยจะมารับหนูไปดูแหวนเพชรเร็วๆเข้า” เสี่ยออกไป
เพทายตื่นเต้นจะตามเสี่ย รีบหันมาไล่ “เอ้า นั่งเฉยกันอยู่ทำไม ไปสิฉันจะออกไปข้างนอก”
สันติ อาทร จุ๊บลุกขึ้นอย่างงงๆ
เมียเสี่ยอยู่ในรถมองไปเห็นเพทายเดินเกาะแขนเสี่ยมาที่ลานจอดรถ สันติ อาทร จุ๊บตามมาห่างๆ เมียเสี่ยเจ็บใจพึมพำ “นังเพทาย”