บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 20 หน้า 2
ไตรภพหันไปพูดกับประโยชน์ “คงเป็นวันที่พิมลภาเข้ามาโวยวายกับผมน่ะครับ” เขาหันไปพูดกับภัทรลดา “ถ้าเป็นในห้องนี้ก็ไม่ยาก” ชายหนุ่มชี้นิ้วให้ภัทรลดาดู ภัทรลดาหันไปมองตาม เห็นกล้องวงจรปิดติดอยู่ในห้อง ไตรภพยิ้มร้ายๆ “เดี๋ยวเรามาดูกัน ว่าใครกันแน่ที่โกหก”
พิมลภากำลังเดินช็อปปิ้งซื้อของอยู่ โทรศัพท์ของพิมลภาก็ดังขึ้น พอดูหน้าจอก็ขึ้นชื่อว่า “คำรณ” พิมลภารีบกดตัดสายไปด้วยความรังเกียจ ก่อนจะหันไปช็อปปิ้งต่อ ซักพัก โทรศัพท์มือถือของพิมลภา ก็มีเสียงดังขึ้นอีก ว่ามีข้อความในไลน์เข้า พิมลภาหยิบมือถือขึ้นมาดู คำรณส่งไลน์มามีข้อความว่า “ผมไม่ได้พิศวาส อยากตื๊ออะไรคุณนักหนาหรอกนะ แต่ผมอยากชวนคุณไปคุยเรื่องเกาะไข่หงส์จริงๆ”
พิมลภารีบลบข้อความทิ้ง หงุดหงิด “ไอ้บ้าเอ๊ย”
พิมลภาเดินช็อปปิ้งต่อ ขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์มือถือพิมลภาก็ดังขึ้นอีก พิมลภาโมโห หยิบมือถือขึ้นมากดรับ โดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา “ไอ้บ้า จะไปลงนรกที่ไหนก็ไป เลิกกวนฉันซะที” แต่แล้วเธอก็ต้องตกใจ “ภัทรเหรอจ๊ะ โทษทีนะ พี่ไม่ทันดูชื่อน่ะ พี่ก็เลยคิดว่าเป็นโทรศัพท์โรคจิตที่โทรกวนพี่ แล้วภัทรมีอะไรเหรอจ๊ะ ... ได้มาแล้วเหรอ แล้วตอนนี้ภัทรอยู่ไหน ..... โอ.เค.จ้ะ งั้นเดี๋ยวเราเจอกัน พี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย” พิมลภากดวางสาย แล้วยิ้มพอใจ ในที่สุดก็ได้หลักฐานจากไตรภพมาจนได้ พิมลภายิ้มพอใจ “ไม่เคยทำให้พี่ผิดหวังเลยนะ น้องรักของพี่”
ภัทรลดาถือกระเป๋าสีดำ นั่งมองทะเลสาบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
พิมลภาเดินเข้ามาหาภัทรลดา ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “รอนานมั้ยจ๊ะภัทร”
“ไม่หรอกค่ะ”
“แล้วไหนล่ะจ๊ะ ไอ้หลักฐานเท็จพวกนั้น”
ภัทรลดาชูกระเป๋าสีดำขึ้นมา “อยู่ในนี้หมดแล้วค่ะ”
พิมลภาระแวง กลัวน้องรู้ความลับ “เอ่อ แล้วภัทรเปิดของในนี้ดูรึยังจ๊ะ”
“ดูคร่าวๆน่ะค่ะ พอรู้ว่าเกี่ยวกับพี่พิม ภัทรก็รีบเอาออกมาเลย”
พิมลภายิ้มแย้ม “ขอบใจมากจ้ะ” แบมือออก “เอามาให้พี่ เดี๋ยวพี่ทำลายมันเอง”
ภัทรลดานิ่ง ไม่ยอมส่งกระเป๋าให้ “พี่พิมคะ พี่พิมช่วยยืนยันอีกทีได้มั้ยคะ ว่าคุณไตรภพเค้าทำอะไรกับพี่”
“เค้าก็ลวนลามพี่ แล้วก็ปั้นหลักฐานเท็จมาใส่ร้ายพี่ ว่าพี่ยักยอกเงินบริษัทน่ะสิจ๊ะ” ภัทรลดายื่นกระเป๋าให้พิมลภารับไป พิมลภาได้กระเป๋ามาก็ยิ้มดีใจ แต่ทันใดนั้นเอง พิมลภาก็รู้สึกว่ากระเป๋าเบาผิดปกติ เลยรีบเปิดกระเป๋าออกดู ปรากฏว่าภายในกระเป๋า มีแต่กระดาษหนังสือพิมพ์ยัดอยู่เต็มไปหมด แต่ไม่มีหลักฐานอะไรเลยแม้แต่น้อย พิมลภาโมโห “นี่มันอะไรกันน่ะภัทร”
ภัทรลดาน้ำตาคลอ เสียใจมาก “ภัทรควรจะถามพี่พิมมากกว่ามั้งคะ ทำไมพี่พิมถึงหลอกภัทร คุณภพไม่ได้ลวนลามพี่ แล้วก็ไม่มีหลักฐานเท็จอะไรทั้งนั้น จะมีก็แต่หลักฐานที่พี่พิมทำตัวเหลวไหลต่างหาก”
“นี่เธอดูหมดแล้วเหรอ ทุเรศที่สุด เธอโกหกฉัน นี่น่ะเหรอสิ่งที่น้องสาวทำกับพี่ตัวเอง”