บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 20 หน้า 3
ภัทรลดาน้ำตาคลอ “แล้วสิ่งที่พี่พิมทำกับภัทร ทำกับคุณอรรณพล่ะคะ ชีวิตภัทรต้องเจอกับอะไรบ้างเพราะช่วยพี่พิม ทุกวันนี้ ศักดิ์ศรีความเป็นคนของภัทรก็แทบไม่เหลืออะไรแล้ว แต่สิ่งที่ภัทรได้กลับมา ก็คือความหลอกลวงที่พี่พิมมีให้”
พิมลภายิ้มเยาะ “เธอทวงบุญคุณพี่เหรอ สิ่งที่เธอทำให้พี่ ยังไม่ได้เศษเสี้ยวกับบุญคุณที่พี่มีต่อเธอเลยด้วยซ้ำ ลืมไปเหรอ ว่าใครเป็นคนช่วยชีวิตเธอ ถ้าพี่ไม่ช่วยเธอไว้ ป่านนี้เธอจมน้ำตายไปแล้ว”
ภัทรลดาร้องไห้ “ก็เพราะอย่างงั้นไงคะ ภัทรถึงได้ยอมเป็นคนขี้ลักขี้ขโมย ยอมหักหลังคนที่ไว้ใจภัทร แล้วภัทรก็ต้องมาลงเอยด้วยการถูกพี่พิมหักหลังอีกที จะว่าไป มันก็คงเวรกรรมตามสนองมั้งคะ”
“ไม่ต้องมาอ้างเวรอ้างกรรมอะไรทั้งนั้นแหละ เธอโกหกพี่ นี่คงสุมหัวกับนายไตรภพสินะ เลี้ยงไม่เชื่อง” พิมลภายิ้มเยาะ “ฝากไปบอกสามีเธอด้วยก็แล้วกัน ว่าฉันไม่ยอมหย่าง่ายๆหรอก อย่าหวังเลยว่าฉันจะยอมไปมือเปล่า” พิมลภาสะบัดหน้าเดินจากไป
ภัทรลดามองตามแล้วร้องไห้ด้วยความเสียใจ ไม่คิดว่าพี่จะทำแบบนี้ เลยผิดหวังเสียใจสุดๆ
ไตรภพจอดรถรอภัทรลดาอยู่หน้าสวนสาธารณะ ซักพัก ภัทรลดาก็เดินซึมๆกลับมา
ไตรภพยิ้มเยาะ “ไง ไปรายงานพี่คุณแล้วใช่มั้ยว่าแผนล้มเหลว คราวหน้าจะมาไม้ไหนอีกล่ะ”
ภัทรลดาหน้านิ่งๆ “ไม่มีคราวหน้าแล้วล่ะค่ะ คุณพาฉันไปส่งตำรวจได้แล้ว เรื่องจะได้จบๆซะที”
ไตรภพหัวเราะสะใจ “โจรกลับใจ คงถูกพี่สาวคุณลอยแพมาล่ะซิ ถึงได้พูดแบบนี้ อย่าคิดว่าผมจะใจอ่อนนะ สำหรับคุณกับพี่คุณ ผมไม่เหลือความเมตตาอะไรให้อีกแล้ว”
“ฉันเองก็ไม่เคยคิดเหมือนกันค่ะ ว่าคุณจะมีให้”
ไตรภพยักไหล่ไม่แคร์ “ก็ดี ขึ้นรถ” ไตรภพเปิดประตูขึ้นรถไป
ภัทรลดาเดินอ้อมมาขึ้นรถ ก่อนที่ไตรภพจะขับรถออกไป
อรรณพกดปุ่มให้รถเข็นวิ่งเข้ามาในโถงบ้าน โดยมีไตรภพ ภัทรลดาเดินตามมา อรรณพยิ้มอารมณ์ดี “นี่ถ้ารู้ว่าจะกลับเร็ว สั่งให้เด็กๆมันไปซื้อของอร่อยๆที่โรงแรมมากินแล้ว นานๆจะได้กินข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตากันซักที จริงมั้ยหนูภัทร”
ภัทรลดาใจลอยๆ เครียดเรื่องพี่ “ค่ะ”
“กะอีแค่ข้าวเย็น ถึงกับต้องสั่งของที่โรงแรมมาเลยเหรอครับท่าน เว่อร์ไปรึเปล่าครับ”
อรรณพเสียอารมณ์ “แกมันก็ขวางโลกไปเรื่อยล่ะวะไอ้ภพ ข้าวเย็นนี่ล่ะโว้ยสำคัญ คนในครอบครัวจะได้มีโอกาสพูดจากันบ้าง ก็ตอนกินข้าวเย็นนี่ล่ะวะใช่มั้ยหนูภัทร”
“ค่ะ”
ไตรภพยิ้มเยาะ “แต่ถึงยังไงก็ไม่พร้อมหน้าครอบครัวอยู่ดีล่ะคร้าบ เพราะขาดภรรยาคนสวยของท่านไงครับ”
อรรณพแทงใจดำ หันไปพูดกับภัทรลดา “หนูทนมันได้ยังไง เป็นฉัน จ้างคนตีกบาลมันไปนานแล้ว”