บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 7 หน้า 8
หัวหน้ารีบมัดมือชก “ช่วยหน่อยน่า เรื่องนี้คุณตามมาตั้งแต่ต้น รู้ดีกว่าผมซะอีก” เขาตบบ่าอาทร “ช่วงนี้กระทรวงเรายุ่งแค่ไหน คุณก็รู้ดีไม่ใช่เหรอ ผมปวดหัวจะตายอยู่แล้ว”
อาทรเสียงอ่อยๆ “ครับหัวหน้า”
“ขอบใจมากนะ” หัวหน้าชี้ไปที่นักข่าว “นักข่าวเค้านั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ”
อาทรมองตาม เห็นพราวนั่งรออยู่ ท่าทางพราวสบายๆ นั่งรอไปดูดกาแฟเย็นไป อาทรหน้าบึ้งตึงทันที ไม่ค่อยพอใจที่พราวไม่มีทีท่าห่วงภัทรลดาเท่าที่ควร
อาทรนั่งหน้าหงิก ในขณะที่พราวกำลังเตรียมอุปกรณ์สำหรับสัมภาษณ์ เช่น ที่บันทึกเสียง สมุดจด ปากกา
พราวยิ้มแย้ม “พร้อมให้สัมภาษณ์แล้วนะคะ”
อาทรหน้าหงิก “ตกลงคุณพ่อภัทรถึงรึยัง”
“ถึงแล้วค่ะ”
อาทรโมโห “แล้วทำไมไม่รีบโทรมาบอก วันนี้พี่ร้อนใจทั้งวันเลยนะ จะตามเรื่องเอง ก็กลัวว่าเค้าเกลียดพี่ แล้วเรื่องมันจะบานปลายใหญ่โต พี่ถึงต้องพึ่งเรา แล้วทำไมถึงทำแบบนี้”
พราวไม่พอใจ “คิดว่าพราวไม่ห่วงภัทรรึไง พราวก็ตามอยู่ตลอดน่ะแหละ แต่เพิ่งรู้เมื่อตอนบ่ายนี้เองว่าคุณพ่อภัทรถึงแล้ว พอรู้ พราวก็รีบโทรหาแต่ท่านปิดเครื่อง พราวก็เลยฝากข้อความไว้ว่าจะขอคุยเรื่องภัทรพรุ่งนี้ พอใจรึยัง”
อาทรหน้าเจื่อน “โอ.เค.ๆ”
พราวระงับอารมณ์ กดปุ่มบันทึกเสียง “ตอนนี้ภัยแล้งขยายตัวไปกี่จังหวัดแล้วคะ แล้วมีแนวทางแก้ไขปัญหายังไงบ้าง”
“พรุ่งนี้ช้าไปมั้ยพราว คุยคืนนี้เลยดีกว่า”
พราวกดปิดเครื่องบันทึกทันที โมโห “เป็นอะไรมากมั้ยเนี่ยพี่อาท ถึงคุยตอนนี้ เดี๋ยวนี้ พ่อของยัยภัทรเค้าก็ต้องเตรียมตัวอยู่ดี ไม่ใช่บุกไปช่วยตามใจพี่ได้ทันทีซะเมื่อไหร่” หญิงสาวเหล่มองแบบระแวง “ถามจริงๆเหอะ ห่วงยัยภัทร หรือจะตีวงอ้อมถามเรื่องพี่พิมกันแน่”
อาทรของขึ้น “วกกลับมาเรื่องพิมอีกแล้วนะ พี่บอกว่าพี่กับเค้าจบกันแล้ว ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ”
“ไม่ใช่ไม่รู้เรื่อง” พราวจ้องหน้าอาทร เน้นเสียง “แต่ไม่เชื่อ”
อาทรโมโห “ตามใจ”
“เท่าที่รู้ คุณอรรณพยังไม่ตายนะพี่อาท จะทำอะไร ก็กลัวต้นงิ้วบ้าง”
อาทรโมโหมาก ทุบโต๊ะเสียงดัง “พราว!!!”
พราวยิ้มกวนๆ กดปุ่มเครื่องบันทึกเสียง “แล้วบรรดาพืชผลทางการเกษตร ที่ได้รับความเสียหายจากภัยแล้ง ทางภาครัฐได้เตรียมการช่วยเหลืออะไรไว้บ้างแล้วคะ”
อาทรกระแทกตัวลงนั่ง ขบกรามแน่น พยายามระงับอารมณ์เต็มที่ ในขณะที่พราวยิ้มขำๆ สะใจเล็กๆที่เล่นงานอาทรได้