รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 12 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 12 หน้า 2
2 พฤศจิกายน 2558 ( 18:41 )
3.7M
ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 12
16 หน้า

“เลขาฯแล้วไงจ๊ะ” พิมลภายิ้มหวาน “เธอคงไม่บอกหรอกนะ ว่าอยากทำหน้าที่นี้แทน”

มาลาตีหน้าเสีย ถูกดักคอ “เอ่อ ฉัน ฉันเห็นยัยภัทรเป็นคนซื่อ กลัวจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมเค้าน่ะ”

“ภัทรอาจจะซื่อ แต่ก็ไม่ใช่คนโง่  แล้วที่สำคัญ” ภัทรลดามองหน้ามาลาตีนิ่งอยู่ครู่นึง “ภัทรไว้ใจได้ และไม่หลงเสน่ห์ผู้ชายคนไหนจนทรยศฉันแน่”

มาลาตีแทงใจดำ โมโห “เธอพูดอย่างงี้ หมายความว่าฉันจะทรยศเธอออย่างงั้นเหรอ”

พิมลภาหัวเราะ “ฉันพูดแบบนั้นเมื่อไหร่กัน เธอก็คิดมากไปได้” เธอกอดมาลาตี “เราเป็นเพื่อนกันนะจ๊ะ ฉันรู้ดีว่าเธอเป็นคนยังไง” หญิงสาวยิ้มร้ายๆ “เธอเองก็รู้ไม่ใช่เหรอ ว่าฉันเป็นคนยังไง แล้วคนที่ทรยศฉันจะมีผลลงเอยยังไง”

มาลาตีหน้าเสีย เพราะรู้ความร้ายกาจของพิมลภาดี  เลยรีบหลบตา ไม่กล้าสบตาพิมลภาด้วยความกลัว พิมลภาขู่เสร็จ ก็เดินออกจากห้องไปโดยไม่สนใจมาลาตีอีก ทำให้มาลาตีขบกรามแน่นด้วยความเจ็บใจ

 

ในห้องอาหารสำหรับพนักงาน  บรรยากาศคึกคัก มีคนกินเต็มไปหมด ภัทรลดากำลังเดินถือจานอาหารมาจะหาที่นั่ง  ขณะนั้นเอง ก็มีพนักงานหญิงคนหนึ่งแกล้งเดินชนภัทรลดา

ภัทรลดาโดนชนจนเซ “อุ๊ย” ภัทรลดาหันไปมอง พนักงานหญิงคนนั้นก็เดินเลยไปเลย ทำไม่รู้ไม่ชี้ ภัทรลดางงๆ ก่อนจะเดินไปหาที่นั่ง แต่ก็มีพนักงานหญิงกลุ่มใหญ่เดินมาแย่งที่นั่ง จนเต็มโต๊ะไปหมด  ทำให้ภัทรลดานั่งไม่ได้

ภัทรลดาอึ้งไปครู่ ก่อนจะมองไปรอบๆ  พอเจอที่ว่าง ก็เดินไปนั่งทันที โต๊ะนั้นมีพนักงานชาย 2-3 คนกินร่วมโต๊ะกันอยู่แล้ว

พวกพนักงานชายรีบสะกิดๆ มองภัทรลดากันเป็นแถว

“เพิ่งมาทำงานวันแรกรึเปล่าครับ”

“ค่ะ”

คนพูดยิ้มเจ้าชู้ “ผมชื่อธีร์นะครับ ส่วนนี่ต้อม แล้วก็เอครับ”

ภัทรลดายิ้มรับ “ภัทรค่ะ”

พวกพนักงานกระดี๊กระด๊ากันเป็นแถว

 “น้องภัทรทำงานแผนกไหนเหรอครับ เผื่อว่างๆ พี่จะได้ไปชวนคุย”

ไตรภพก็เดินถือจานข้าวเข้ามา “เค้าเป็นเลขาฯผมเอง มาสิ ผมจะได้ทำความรู้จักกับพวกคุณด้วย”

พวกพนักงานเห็นไตรภพมาก็หน้าจ๋อยกันเป็นแถว  ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีกเลย ก้มหน้าก้มตากินข้าวอย่างเดียว

ไตรภพนั่งลงกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ไม่สนใจใคร

ภัทรลดาหน้าหงิก “มาทำไม”

“บอส  ..สอนไม่รู้จักจำ”

“นี่นอกเวลางาน ฉันไม่เรียก”

“ผมก็มากินข้าวน่ะสิ ซีอีโอก็คนนะคุณ ไม่กินแล้วจะอยู่ได้เหรอ”

“แล้วทำไมต้องมากินที่นี่ด้วย” 


16 หน้า