บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 5
อนวัชแต่งตัวเสร็จแล้ว..รีบใส่เฝือก และปิดผ้าแต่ยังปิดได้ไม่ดี เปิดๆเพยิบๆ ตอนแรกปิดผิดด้าน รีบขยับมาเป็นอีกด้านนึง..
บุญเติมเดินหาในห้อง..“คุณหนูครับ..คุณหนู..” บุญเติมหาไม่เจอ..แล้วเอะใจหันไปทางห้องน้ำ..บุญเติมหมุนลูกบิดห้องน้ำเปิดเข้าไป อนวัชชะงัก..เฮ้ย..และทันใดนั้นประตูก็เปิดออก..บุญเติมเห็นอนวัชอยู่ในสภาพทุลักทุเล เฝือกคาอยู่ ผ้าปิดหน้ายังเพยิบพยาบ..
บุญเติมจะตะโกน อนวัชไหวตัวทันรีบปิดปากบุญเติม “เฮ้ยย..เงียบๆ...” อนวัชลากตัวบุญเติมเข้ามาให้ห้องน้ำ..และหันไปปิดล็อค..อนวัชรีบหันมาจุ๊ปาก “เงียบๆ อย่าส่งเสียง..”
บุญเติมอึ้งไปอะไรวะ?
หทัยรัตน์ยืนดูที่ระเบียงจนแน่ใจว่าไม่มี ก็เดินเข้ามาในห้องก็แปลกใจไม่เห็นบุญเติม “บุญเติม...บุญเติม...”
บุญเติมยังอึ้งอยู่..อนวัชรีบกระซิบกระซาบ “ตะโกนออกไปบอกว่าอยู่ในห้องน้ำ..”
“บุญเติม..นายเติม...”
“เอ่อ..ผม..ผมอยู่ในห้องน้ำครับ “
หทัยรัตน์แปลกใจเดินมาที่หน้าห้องน้ำ “แล้วเข้าไปทำอะไรในนั้น”
บุญเติมอึกอัก อนวัชกระซิบ “ปวดท้องกระทันหัน..”
“เอ่อ..คือ..ผมเกิดปวดท้องกระทันหันครับ..เลยลงไปข้างล่างไม่ทัน...ผม..ผมขอโทษนะครับ”
“แล้วเธอเป็นอะไรมากหรือเปล่า”
บุญเติมอึกอัก อนวัชส่ายหน้า “เปล่าครับ..ไม่มากครับ..” อนวัชกระซิบบุญเติม บุญเติมรีบพูดตาม “คุณปุ้มครับ..ผมเพิ่งนึกได้ว่าเห็นคุณหนูนั่งรถเข็นไปที่สวนครับ..คุณปุ้มลองเดินไปดูที่สวนนะครับ..ผมทำธุระเสร็จแล้ว ผมจะรีบไปครับ..”
หทัยรัตน์พยักหน้า “ได้..งั้นฉันลงไปหาคุณอนวัชก่อนนะ” หทัยรัตน์รีบเดินไปเลย..
อนวัชเงี่ยหูฟัง ได้ยินเสียงหทัยรัตน์เดินออกจากห้องไปแล้ว อนวัชถอนหายใจโล่งอก..
บุญเติมยังงงอยู่ “นี่..มัน..เกิดอะไรขึ้นครับคุณหนู..ทำไมหน้ากับขาคุณหนูถึงได้..”
“เอาน่า..เรื่องมันยาว เดี๋ยวฉันค่อยเล่า แกรีบออกไปเอารถเข็นมาให้ฉัน แล้วพาฉันไปที่สวนเร็ว”
“ครับ..” บุญเติมรีบวิ่งออกไป
อนวัชถอนใจด้วยความโล่งอกแล้วก็นึกได้ว่าต้องรีบ อนวัชลุกพรวดตามบุญเติมออกไปทันที
หทัยรัตน์เดินหาอนวัชอยู่ในสวน “คุณอนวัช..คุณอนวัช..”
อีกมุมอนวัชไม่ห่างกัน...อนวัชรีบวิ่งกระเผลกๆมา มีบุญเติมยกรถเข็นตามมา อนวัชชี้ให้วางตรงนี้ “ไว้ตรงนี้“ บุญเติมรีบวางรถ อนวัชรีบนั่ง และหันมาไล่บุญเติม “ไปได้แล้ว..”
“ครับ..” บุญเติมรีบวิ่งไปงงๆ..