บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 14 หน้า 5
หยกมณีเดินมาตามทางอย่างหงอยเหงา หยกมณีเดินสวนกับเด็กถือตะกร้าขายดอกกุหลาบ หยกมณีมองดอกกุหลาบแล้วอดคิดถึงอันไม่ได้ หยกมณีเดินเศร้าต่อไป
เด็กขายดอกไม้วิ่งกลับมาที่หยกมณีแล้วยื่นดอกกุหลาบให้ หยกมณีงง “ให้ฉันเหรอ” เด็กขายดอกไม้ยัดดอกกุหลาบให้หยกมณีโดยไม่พูดไม่จา แล้ววิ่งปรู๊ดออกไป
หยกมณีมองดอกกุหลาบในมือแล้วเดินต่อไป หยกมณีเดินไปอย่างอ้างว้างโดดเดี่ยว
อาจูนั่งรอทรงกลดจนหลับสัปหงกต้องสะดุ้งตื่นเพราะมุ่ยมาสะกิดเบาๆ “นายหญิงฮ่ะ นายหญิง”
เหมยลี่กำลังเดินผ่านไปสะดุดหูทันที “แกเรียกใครนายหญิง!?” เหมยลี่มองอาจูอย่างเอาเรื่อง “เธอสั่งให้อามุ่ยเรียกเธอว่า “นายหญิง” งั้นเหรอ”
“เปล่าค่ะ ฉันไม่เคยสั่ง”
เหมยลี่ตำหนิมุ่ย “งั้นแกสะเออะเรียกเองงั้นสิ”
มุ่ยตอบซื่อๆ “ก็คุณจูเป็นเมียของนายน้อย เรียกว่า”นายหญิง” ไม่ถูกเหรอฮ่ะ”
“บ้านนี้มีฉันเป็นนายหญิงคนเดียวเท่านั้น!”
มุ่ยสวนทื่อๆ “แต่ก็ไม่เห็นมีใครเรียกคุณเหมยลี่ว่า”นายหญิง”เลยนี่ฮ่ะ”
“นังมุ่ย!”
“ฉันขอโทษแล้วกันนะคะ ที่ทำให้คุณเหมยลี่ไม่สบายใจ ขอโทษจริงๆค่ะ”
เหมยลี่รู้สึกเหนือกว่าอาจูได้ก็มีสีหน้าดีขึ้น “แล้วมาทำอะไรดึกๆดื่นๆอย่างนี้ อ้อ ! นายน้อยคงยังไม่กลับบ้านสินะ น่าแปลก..นึกว่าแต่งงานแล้วนายน้อยจะเปลี่ยน แต่นั่นแหละคนเคยเที่ยวจะให้หยุดง่ายๆได้ยังไง ทำใจหน่อยนะ อาจู ผู้ชายก็อย่างนี้แหละ ถึงมีอาหารเหลารออยู่ที่บ้าน แต่ก็อดไปกินของข้างทางไม่ได้”
อาจูนิ่งอดกลั้นไม่ตอบโต้ เหมยลี่ใส่ไฟจนพอใจแล้วเดินออกไป
“นายน้อยกลับดึกอย่างนี้บ่อยมั้ย อามุ่ย”
“ก็บ่อยนะฮ่ะ มีเรื่องทะเลาะกับนายใหญ่ทีไร ก็กลับดึกทุกทีหรือบางทีก็ไม่กลับบ้านเลย นี่คงมีเรื่องกับนายใหญ่อีกมั้งฮ่ะ” อาจูนิ่งอึ้งคราวนี้ทรงกลดมีเรื่องกับเธอ ไม่ใช่กับนายใหญ่
หยกมณีถือดอกกุหลาบ เดินมาถึงหน้าบ้านแล้วต้องชะงัก เห็นตะกร้าดอกกุหลาบแขวนอยู่หน้าบ้าน อันก้าวเดินเข้ามาให้หยกมณีเห็น
“เฮียอัน..” หยกมณีมองอันอย่างคาดไม่ถึง
หยกมณีเดินนำเข้ามาในบ้านแล้ววางดอกกุหลาบลงบนโต๊ะอย่างไม่แยแส อันถือตะกร้าดอกกุหลาบตามเข้ามาอย่างง้องอน “หยก..”