บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 9 หน้า 2
“นายน้อยยังไม่ทันพูดอะไรเลยนะครับ แต่ดูเหมือนคุณหมงจะร้อนตัวไปเอง” อันเปรย
“ไหนๆแกก็หลุดปากออกมาแล้ว แกจะสารภาพความผิดซะเลยตอนนี้ หรือว่ารอให้ฉันลากไอ้อิกมา รับรองว่า ฉันมีวิธีเปิดปากมันได้แน่!”
ปอเดินหน้าเครียดเข้ามา “นายใหญ่ครับ...เสี่ยเคี้ยงมาขอพบ”
ทรงกลดกับอันมองหน้ากันอย่างแปลกใจ
เสี่ยเคี้ยงผลักอิกให้คุกเข่าลงต่อหน้าเจ้าสัวตง หมงกับปอยืนอยู่เบื้องหลัง ทรงกลดกับอันมองเสี่ยเคี้ยงอย่างไม่คาดคิด “เฮียตง..อั๊วขอโทษด้วยที่สั่งสอนลูกน้องไม่ดี อั๊วผิดไปแล้ว”
เสี่ยเคี้ยงทำท่าจะคุกเข่าลง แต่เจ้าสัวตงรีบดึงตัวเสี่ยเคี้ยงไว้ก่อน “ไม่ต้อง..เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของลื้อ อาอิกก็สารภาพแล้วว่า มันลงมือคนเดียว”
“แต่ผมไม่เชื่อ!”
เสี่ยเคี้ยงหันไปทางทรงกลดอย่างเหมือนรู้สึกผิดจริงๆ “อั๊วขอรับรองว่า เรื่องนี้เป็นฝีมือของไอ้อิกคนเดียว อั๊วคิดอยู่ทั้งคืน แค่คุกเข่าขอโทษลื้อ มันยังไม่สาสมกับความผิดของมัน โทษของมันมีสถานเดียวคือ ตาย!” เสี่ยเคี้ยงสั่ง “ไอ้อิก!”
อิกก้มลงเอาหัวโขกพื้นอย่างแรงเป็นการขอขมาและทำโทษตัวเองไปด้วย “ผมขอโทษครับ นายน้อย! ผมสมควรตาย!” อิกก้มลงเอาหัวโขกพื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหน้าผากแตกเลือดไหล
“ไม่ต้องหยุด!” เสี่ยเคี้ยงย้ำ
“พอได้แล้ว! อั๊วบอกให้พอ!” เจ้าสัวตงห้าม ปอกับอันเข้าไปช่วยดึงอิกไม่ให้ทำร้ายตัวเองต่อไป
“ไอ้อิก! อย่าคิดนะว่า แค่นี้เรื่องจะจบ!” ทรงกลดไม่พอใจแค่นี้
“เรื่องต้องจบในวันนี้แหละ!” เจ้าสัวตงเดินไปหยุดที่หน้าอิกแล้วมองหน้าอย่างวัดใจ “อาอิก”
อิกรีบก้มหัวให้เจ้าสัวตงจนจดพื้น “ผมสำนึกผิดแล้วจริงๆครับ ผมจะไม่มีวันทำร้ายนายน้อยอีก ผมสาบาน!”
“ลื้อพาลูกน้องกลับไปได้แล้ว อาเคี้ยง” เจ้าสัวตงเดินออกไปพร้อมกับปอ
หมงรีบเดินตามเจ้าสัวตงไปอย่างโล่งใจที่สุด เสี่ยเคี้ยงหันไปสบตากับอิก เสี่ยเคี้ยงแทบจะกลั้นยิ้มไว้ไม่ได้เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน อิกค่อยๆลุกขึ้นยืนเคียงข้างเสี่ยเคี้ยง
เสี่ยเคี้ยงกวน “ไม่ต้องไปส่งนะ พวกอั๊วกลับเองได้” เสี่ยเคี้ยงกับอิกเดินออกไปอย่างสบายใจ ทรงกลดกับอันมองหน้ากันอย่างเดือดดาล
เจ้าสัวตง ปอและหมงเดินออกมาด้วยกัน
ทรงกลดเดินเร็วๆจนตามพ่อได้ทัน โดยมีอันเดินตามมาด้วย “ป๊าเชื่อคำพูดมันได้ยังไง มันแสดงละครตบตาเราชัดๆ!”