บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 9 หน้า 4
“นายน้อยต้องคิดแก้ปัญหาทีละเรื่อง”
“เรื่องไอ้หมง..คราวนี้คงต้องปล่อยมันไปก่อน”
“ไม่ต้องห่วง ผมจะหาหลักฐานมัดตัวมันให้ได้!”
ทรงกลดดีดลูกคิดเบาๆสองสามครั้ง “ส่วนเรื่องอาจู...” ทรงกลดลุกขึ้นทันทีทำเหมือนไม่อยากพูดถึงให้เศร้ากว่านี้ “ไปทำงานกันต่อ เอาเอกสารไปเซ็นที่ห้องไป”
อันหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาเดินนำหน้าเพราะนึกว่าทรงกลดจะกลับไปทำงานที่ห้อง “เรื่องคุณจู..นายน้อยก็คงต้องปล่อยไปเหมือนกัน” อันชะงักหันกลับมามองแล้วพบว่าทรงกลดหายตัวไปแล้ว “แต่ยังไงก็ไม่ยอมปล่อย” อันรู้ทันว่าทรงกลดหายตัวไปไหน
หน้าศาลเจ้า อาจูนับเงินในกระป๋องที่มีอยู่อย่างน้อยนิดอย่างใจเสีย
เว่ยส่งกล่องอาหารกลางวันให้อาจู “กินข้าวกัน แจ้”
“แจ้กินไม่ลงหรอก ทำไมวันนี้ขายไม่ดีเลย”
“ค้าขายก็อย่างนี้แหละ ขายดีบ้างไม่ดีบ้าง แจ้ไม่ต้องห่วงเรื่องเงินหรอก เดี๋ยวรอให้ม้าใจเย็นลงก่อน แล้วค่อยขอม้ากลับไปทำงานกับเฮียทรงกลดใหม่”
“ม้าไม่มีวันยอมหรอก”
“เดี๋ยวผมจะแอบบอกให้ม่าช่วยพูดให้นะ ม่าเองก็อยากให้แจ้กลับไปทำงาน” เว่ยชะงักหยุดพูดไปเสียเฉยๆ มองข้ามไปทางด้านหลังอาจู
ทรงกลดยืนแอบมองมาทางอาจูแล้วทำท่าบุ้ยใบ้ไม่ให้เว่ยกระโตกกระตากไป
“มีอะไร..” อาจูจะหันไปมองตามสายตาของเว่ย
แต่เว่ยรีบดึงอาจูกลับมา “ไม่มีอะไรๆ กินข้าวเถอะ แจ้” เว่ยแอบเหลือบมองไปทางทรงกลดที่กำลังทำท่าบุ้ยใบ้ ชี้ตัวเอง แล้วชี้ไปทางศาลเจ้า เว่ยมองทรงกลดอย่างพยายามตีความตาม
ทรงกลดชี้ไปที่อาจูแล้วชี้ไปทางศาลเจ้า เว่ยพยักหน้าให้ทรงกลดอย่างเริ่มเข้าใจ “อย่าเพิ่งกิน!” เว่ยกลับลำรีบดึงกล่องอาหารกลางวันจากอาจูที่กำลังจะเริ่มตักกิน “ผมรู้แล้วว่า ทำไมวันนี้เราขายไม่ดี เราลืมไหว้เจ้าไง แจ้เข้าไปไหว้ให้หน่อย ไป” เว่ยรีบฉุดอาจูให้ลุกขึ้นมา
“เราก็ไหว้มาจากที่บ้านแล้วไง”
“ไปเถอะ แจ้ ไปๆ เชื่อผม รับรองเดี๋ยวขายดีแน่ๆ” อาจูโดนเว่ยรุนหลังให้เดินออกไปโดยไว
อาจูเดินมาคุกเข่าอยู่หน้าเทวรูปเทพเจ้าไฉ่ซิ่งเอี๊ย เทพเจ้าช่วยการค้าขายและโชคลาภ ทรงกลดเดินมาคุกเข่าเคียงข้างอาจู แต่อาจูยังหลับตาพนมมือพึมพำขอพรยืดยาว อาจูลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกว่ามีคนมองมาตลอดเวลา อาจูหันไปเห็นทรงกลดที่คุกเข่าอยู่เคียงข้างและกำลังมองมา