บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 3 หน้า 4
ตามทางริมระเบียงโรงแรม ภพธรเดินเข้ามาด้วยความเครียดและหงุดหงิดเรื่องราวชีวิตของตัวเองกับครอบครัวธารา เขามาหยุดยืนอยู่ที่ริมระเบียงมองไปยังเบื้องล่างด้านหน้าโรงแรม เห็นธารากำลังเดินไปที่หน้าโรงแรม รถของธาราแล่นเข้ามาจอด พนักงานโรงแรมเปิดประตูรถด้านหลังให้ ธาราก้าวขึ้นรถ รถแล่นออกไป
ชายหนุ่มมองธาราด้วยสายตาเครียด เหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง
ธาราที่นั่งอยู่ที่นั่งด้านหลัง กำลังเปิดเอกสารงานอ่านจากไอแพด
สนหันมาถาม “ไปที่พัทยาเลยใช่มั้ยครับ”
ธารายกนาฬิกาขึ้นดู “ไปให้ทันสี่โมงเย็น ฉันมีประชุมกับสมาคมท่องเที่ยวที่นั่น”
ธาราพูดจบก็หันไปสนใจอ่านเอกสารในมือ สนขับรถต่อไป
เหยี่ยวพยายามเสิร์ชหาข้อมูลของน้ำรินไปเรื่อยๆ แต่ยังไม่มีอะไรคืบหน้า
น้ำรินเดินลุกขึ้นมาจากโซฟา สีหน้าเซ็งๆ “ยังไม่มีอะไรคืบหน้าอีกเหรอ”
“ช่วยจำอย่างอื่นให้ได้สิ...นอกจากบอกชื่อเล่น”
น้ำรินยิ้มแหยๆ ท่าทางจ๋อยๆ ไป
“ผมต้องค้นข้อมูลคนหายจากทุกฐานข้อมูล”
จ่านกน้อยเดินมากำลังจะเคาะประตูห้องของเหยี่ยว พอดีกับที่ได้ยินเสียงเหยี่ยวคุยกับน้ำริน ทำให้แปลกใจว่าเหยี่ยวคุยกับใคร เขาจึงแอบฟังอยู่ที่หน้าประตู
“...แค่นี้ก็ทำผิดกฎมากเกินไปแล้ว ถ้าผู้ใหญ่ถามจะให้ตอบว่าไงบอกว่ามีวิญญาณหลุดออกจากร่างมาขอให้ช่วยยังงั้นเหรอ”
จ่านกน้อยพอได้ยินคำว่าวิญญาณ ก็ตกใจรีบเปิดประตูเข้าไปดู
จ่านกน้อยเปิดประตูเข้ามา เหยี่ยวตกใจสะดุ้ง
“คุยกับใครอยู่น่ะหมวด”
“ทำไมไม่เคาะประตูก่อน”
“ก็ผมได้ยินหมวดคุยอยู่กับใครก็ไม่รู้ พูดเรื่องวิญญาณกันด้วย” จ่านกน้อยมองหาไปทั่ว แต่ก็ไม่มีใคร “ไม่มีใครอยู่ในห้องนี้สักคน อย่าบอกนะว่าหมวด..”
เหยี่ยวกับน้ำรินหันมามองหน้ากันเลิกลั่ก
“หมวดเลี้ยงกุมารทอง!! อั๊ยยะ...พุทโธ ธัมโม สังโฆ”
เหยี่ยวส่ายหัวแล้วหัวเราะเบาๆ “ใช่...ผมจำได้แล้ว คืนวันก่อนผมเห็นรอยเท้าคนเดินตามหลังหมวดที่บ้าน ไอ้ปลาทูปูอัดมันก็เห็น”