บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 13 หน้า 5

น้ำรินยืนตะลึง ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ปริกยืนมองด้วยสายตาเรียบนิ่ง รู้ว่าเป็นกรรมของแต่ละคน 

เสียงไซเรนรถตำรวจหลายคันใกล้เข้ามา คนยิงเม้มปากด้วยความเจ็บใจก่อนจะเข้าไปช่วยพวกของมันทั้งหมดประคองกันวิ่งหายไป 

นกน้อยวิ่งนำเหล่าตำรวจท้องที่เข้ามาพร้อมปืนในมือ แยกย้ายกันไปดูแลความปลอดภัยและไล่ตามคนร้ายไป นกน้อยตกใจ เมื่อเห็นเหยี่ยวประคองร่างที่เต็มไปด้วยเลือดของแนน 

รถพยาบาลกำลังแล่นฝ่าความมืดออกไป ภายในรถ เห็นเหยี่ยวนั่งกุมมือแนนแน่น สีหน้าเคร่งเครียด ใจเสีย พยาบาลกำลังให้การรักษาเบื้องต้น

แนนนอนสลบไม่ได้สติเลือดท่วมตัว 

น้ำรินนั่งข้างเหยี่ยว มองร่างแนนด้วยความสงสาร และเห็นความกังวลทุกข์ใจของเหยี่ยวที่มีต่อแนน   

ตำรวจท้องที่กำลังวุ่นอยู่กับการหาหลักฐานรอยนิ้วมือ ปลอกกระสุนที่ตกอยู่ในบ้าน ธารานั่งอยู่บนรถเข็น นิ่งมาก แต่แววตายังคงตื่นตระหนกไม่หาย

“คุณธาราเป็นยังไงบ้าง ?” 

นกน้อยหันไปมองธารา ขณะคุยโทรศัพท์รายงานสงคราม

สงครามรีบก้าวขึ้นมาบนรถ ปิดประตู โล่งอกเมื่อรู้ว่าธาราปลอดภัย “ฝากจ่าดูแลทางโน้นด้วย  ผมจะรีบเดินทางไปเดี๋ยวนี้” สงครามกดวางสาย สตาร์ทรถ และรีบขับออกไปทันที

หมอกับพยาบาลช่วยกันเข็นเตียงของแนนเข้าไปในห้องฉุกเฉิน  โดยมีเหยี่ยว น้ำริน วิ่งตามมา

รถเข็นผลุบเข้าไปในห้องฉุกเฉิน  เหยี่ยวจะตามไป แต่โดนพยาบาลขวางไว้ เหยี่ยวมองตามเข้าไปด้วยความเป็นห่วงแนน เครียดมาก 

แนนนอนแน่นิ่ง เลือดไหลไม่หยุด หมอและพยาบาลช่วยกันห้ามเลือดอย่างรีบเร่ง “ผ่าหัวกระสุนออกไปแล้ว แต่ความดันยังต่ำมากค่ะหมอ”

เครื่องวัดสัญญาณชีพจรแสดงเส้นชีพจรค่อยๆ ลดระดับลง ก่อนเปลี่ยนเป็นเส้นตรง หมอและพยาบาลต่างชะงัก ทุกคนพยายามเต็มที่เพื่อช่วยชีวิตแนนให้ได้ 

เหยี่ยวเดินไปเดินมาอยู่หน้าประตู ถอนใจอึดอัด เครียดมาก

น้ำรินเห็นใจเหยี่ยว พยายามปลอบใจ “ใจเย็นๆ นะ หมวดแนนถึงมือหมอแล้ว”