บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 3
ธาราพูดกับนับดาวด้วยความรู้สึกผิดเช่นกัน “เพื่อเป็นการไถ่บาปที่เราสองคนแม่ลูกเคยทำกับเธอไว้ ฉันจะช่วยเหลือค่าใช้จ่าย ทุกอย่างของเธอ...จนกว่าคดีจะสิ้นสุด”
นับดาวอึ้งมองหน้าน้ำรินแล้วมองธาราอย่างไม่เข้าใจแต่เหมือนจะเริ่มอ่อนลงเพราะเห็นความจริงใจ
ของน้ำรินและธารา
ภพธรพูดเสียงนุ่มนวล “คุณอากับน้ำรินเมตตาขนาดนี้ เธอควรจะรับสารภาพความผิดทุกข้อหา ศาลท่านจะได้เมตตาลดหย่อนโทษ และถ้ากลับตัวกลับใจเป็นคนดี พี่กับน้ำรินก็พร้อมจะช่วยเหลือเธอตลอดไป”
ภพธรโอบไหล่น้ำรินอย่างทะนุถนอมทั้งคำพูดของภพธรและภาพนั้นบาดตาบาดใจนับดาวเป็นอันมาก
“กลับมาเป็นเพื่อนกันนะ ฉันสัญญาว่าจะดูแลเธอเป็นอย่างดี”
นับดาวโกรธจนตัวสั่น ความแค้นความเกลียดชังย้อนกลับมาในใจของนับดาวอย่างเต็มที่ “ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกแก!! ฉันเกลียดพวกแกเกินจะให้อภัย!! ความเกลียดนี้จะไม่มีวันหาย ไม่ว่าชาติหน้าชาติไหน...ฉันก็จะไม่ให้อภัย!!” นับดาวมองหน้าทุกคนอย่างอาฆาตแล้วเดินออกไปจากห้อง
น้ำรินจ๋อยธาราจับแขนน้ำรินอย่างเข้าใจและเห็นใจ
ภพธรเข็นรถให้ธารา เดินมาคู่กับน้ำรินที่ยังเป็นกังวลเรื่องนับดาว
“โกรธคือทุกข์ สุขคืออภัย...เมื่อไหร่ที่นับดาวคิดได้ ก็จะรู้จักให้อภัย”
น้ำรินยังคงไม่สบายใจมากเพราะความผิดของตัวเอง “คนที่อยู่กับความเคียดแค้นมาตลอดชีวิต...คงไม่เคยมีความสุขเลยนะคะแม่”
ภพธรขบกรามขึ้นเป็นสันนูน เพราะภพธรก็คือคนที่อยู่กับความแค้นมาตลอดชีวิตเช่นกัน ชายหนุ่มปรับสีหน้าและน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยน้ำริน “น้ำอย่าคิดมากเลย เดี๋ยวคุณอาไม่สบายใจ”
น้ำรินรู้สึกตัว “ขอโทษค่ะแม่”
“ไม่เป็นไร...กลับบ้านกันเถอะ”
น้ำรินหันไปเห็นเหยี่ยวเดินอยู่ไกลๆ ใจของน้ำรินก็ไปอยู่กับเหยี่ยวทันที “พี่ธรพาคุณแม่กลับก่อนนะคะ”
น้ำรินเดินตามหลังเหยี่ยวไป ใจลังเลจะเรียกแต่ก็ไม่กล้า เหยี่ยวเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบริเวณร้านกาแฟ น้ำรินก็หยุดตาม ตัดสินใจจะเข้าไปทักเหยี่ยว
“เหยี่ยว” แนนเดินมาจากอีกทาง
น้ำรินชะงักแล้วรีบเดินเข้าไปหลบในร้านกาแฟทันที
น้ำรินเข้ามาในร้านกาแฟ เหยี่ยวกับแนนก็ตามเข้ามาอีก
น้ำรินรีบหาที่กำบัง
“เมื่อกี้เราเห็นภาพในอดีต เห็นคดีที่เราเคยทำ”