บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 17 หน้า 3

สาวใช้ยกถาดที่วางชามแกงส้มผักรวมเข้ามาเสิร์ฟบนโต๊ะอาหาร  ไม่ทันระวัง ทำให้ถาดไปชนแจกันดอก

แก้วบนโต๊ะตกแตก...เพล้ง !

ธาราหันขวับด้วยความตกใจ “ระวังหน่อยสิ”

“ขอโทษค่ะ” สาวใช้รีบเอาไม้กวาดและที่ตักขยะมาเก็บเศษแจกันไปทิ้ง  กลัวธาราดุ

ธารามองแจกันดอกแก้วที่แตก เสียดายและสังหรณ์ใจไม่ดี เสียงรถตำรวจแล่นเข้ามาในบ้าน ธารากับพยาบาลมองออกไปด้วยความแปลกใจ

พยาบาลเข็นรถให้ธาราเป็นจังหวะเดียวกับแนนและตำรวจอีกสองนายเดินเข้ามาพอดี แนนยกมือไหว้ธารา  ตำรวจสองนายทำความเคารพธารา ทั้งสามท่าทางเคร่งเครียด

ธารารับไหว้ “มีเรื่องอะไรเหรอหมวดแนน ?”

“ผู้การสงครามถูกมือปืนดักทำร้ายระหว่างเดินทางมาบ้านคุณธาราค่ะ”

ธาราร้องอย่างตกใจ “สงคราม !”

“ผู้การถูกยิง...” แนนยังพูดไม่จบธาราก็ช็อก น้ำตาคลอเบ้า ใจเต้นระรัวอย่างไม่คิดฝันว่าจะมีวันนี้ ธาราน้ำตาไหลพราก  ร้องไห้อย่างไม่อาย  เกิดความรู้สึกกลัวการสูญเสียที่ไม่มีวันย้อนกลับมาได้

“The heart has its reasons, whereof reason knows nothing.”

“ใจแห่งรักมีเหตุผลของมัน เป็นเหตุผลที่ไร้ซึ่งเหตุผล”

ปาสกาล นักฟิสิกส์คณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส 

เหยี่ยวกับนกน้อยยืนมองพยาบาลพันแผลถูกยิงที่แขนซ้ายให้สงครามจนเสร็จ.. ความจริงแล้วสงครามไม่เป็นอะไรมาก

สงครามเอ่ยกับพยาบาล “ขอบคุณครับ” 

พยาบาลยิ้มรับด้วยความยินดี แล้วยกอุปกรณ์ทำแผลเลี่ยงออกไป

“โชคดีที่ผู้การโดนยิงแค่เฉี่ยวๆ”  

“เกือบเป็นผีเฝ้าโรงเลื่อยแล้วเหมือนกัน” สงครามพูดพลางคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้

กระสุนแหวกอากาศพุ่งตรงไปทางด้านหลังสงคราม

“ผู้การ !!”

สงครามสะดุ้งเฮือก  

เหยี่ยวหมุนตัวกระหน่ำยิงมือปืนด้านหลังสงครามไม่ยั้ง เปรี้ยง ๆ ๆ จนมือปืนคนนั้นล้มคว่ำ แน่นิ่ง

นกน้อยนำกำลังตำรวจกรูเข้ามา