บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 13
ที่ห้องประชุมของธนบวร นกอีกสองสามตัวบินเข้ามาส่งเสียงร้องลั่น
แพทพยายามกระพือความกลัวของบิ้วตี้ชี้ไปที่นก “อุ๊ย นก ว้าย นก”
บิวตี้นั่งตัวแข็ง ท่าทางโกรธจัดเหมือนจะระเบิดออกมาไม่นาทีใดก็นาทีหนึ่ง
“บิวตี้ นกจะเกาะเธอแล้ว อี๋ยยย” แพทพยายามพูดให้บิ้วตี้รู้สึกกลัว นกบินโฉบไปที่บิวตี้ แต่บิวตี้นั่งนิ่ง
ธีภพมองด้วยความเป็นห่วง กุมมือบิวตี้ไว้พยายามพูดปลอบใจ “ใจเย็นๆ ไม่ต้องตกใจ”
แพทเห็นธีภพกุมมือบิวตี้ รู้สึกหงุดหงิดและโกรธ
กรรีบวิ่งไปเปิดหน้าต่างเพื่อให้นกบินออกไป ชูชาติกับกรรมการอีก 3 คนโบกแฟ้มไล่นก แฟ้มเฉียดตัวนกไปมาเหมือนจะตีนก
“อย่าตีนก” บิวตี้ลุกขึ้นออกคำสั่งเสียงเข้ม ชูชาติกับกรรมการอีก 3ยกมือค้าง “เปิดหน้าต่างไว้ เดี๋ยวเขาก็บินออกไปเอง เราประชุมต่อเถอะค่ะ”
กรพยักหน้าชูนิ้วโป้งชมว่ายอดเยี่ยม และยิ้มชมเชยบิวตี้ที่เลิกกลัวนก บิวตี้ค่อยๆดึงมือออกจากมือธีภพ ด้านธีภพทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น
“อาจจะมีบางคนรู้ว่าฉันกลัวนกเลยส่งมาเซอร์ไพร้ส์” พูดพลางยิ้มเยาะมาทางแพท
กรรมการที่ไม่รู้เรื่องหัวเราะ แพทหน้าตึงไม่สบตาบิวตี้
“แต่ฉันเลิกกลัวแล้วค่ะ สัตว์มันไม่รู้จักลอบกัดใคร แต่คนเนี่ยเผลอเป็นไม่ได้เลยจริงไหมคะคุณพักตร์พิมล”
“เชิญท่านประธานแสดงวิสัยทัศน์ต่อดีกว่าครับ” ธีภพตัดบทป้องกันการโต้เถียงกันของบิ้วตี้และแพท
“ค่ะ ดิฉันตั้งใจจะให้ธนบวรก้าวไปข้างหน้าอย่างเฉิดฉาย สวยเริ่ดจนฉุดไม่อยู่ค่ะ”
“ธนบวรผลิตเสื้อผ้าคุณภาพนะคะ ไม่ใช่บริษัทจัดอีเว้นท์แฟชั่น” แพทอดไม่ได้ที่จะโต้แย้ง“ผมเชื่อว่าท่านประธานต้องมีเหตุผลดีๆ สำหรับแนวคิดนี้แน่ ใช่ไหมครับ”
“ที่ผ่านมาเราเน้นแต่ความสวยงามของสินค้า แต่ไม่ได้เน้นความสวยงามของผู้ผลิต คือพนักงานทุกคน ทำไมเราถึงไม่พัฒนาควบคู่กันไป อย่าลืมว่าสโลแกนของบริษัทคือความงามจากภายใน ถ้าพนักงานของเราสวยเริ่ดจากการดูแลตัวเองอย่างดี เขาก็ต้องมีกำลังใจผลิตสินค้าสวยๆ มีคุณภาพได้อย่างแน่นอนค่ะ”
ทุกคนเงียบอึ้งดูไม่ออกว่าชอบหรือไม่ชอบไอเดียของบิวตี้
ธนาเริ่มปรบมือกล่าวชื่นชม “ถูกต้อง ความงามจากภายในมันต้องเริ่มตั้งแต่ผู้ผลิต”