บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 13 หน้า 5
ที่หลังตู้เห็นบิวตี้นกเกาะอยู่ แพทเห็นเข้าก็ตกใจ“นกตัวนั้น ... มาได้ไง”
“คงบินหนีมาจากห้องประชุมมั้ง”
“ไม่ใช่ค่ะ ที่ห้องประชุมไม่มีสีนี้”
“แพทรู้ได้ยังไง” กรเทพจ้องแพทเขม็ง “หรือว่าแพทเป็นคนเอามา”
แพทรู้สึกตกใจที่โดนจับได้ แต่ยังทำดื้อใส่ “ถ้าใช่แล้วไงคะ พ่อจะไปฟ้องท่านประธานหลานรัก ให้ไล่แพทออกหรือคะ” พร้อมกับจ้องหน้ากรอย่างท้าทาย
“นั่นไง นึกแล้วว่าต้องเป็นฝีมือของเธอ” บิวตี้รู้ความจริงจนได้
กรเทพโกรธ “พ่อไม่นึกเลยว่าแพ็ตจะทำเรื่อง ..” ยั้งปากที่จะพูดว่างี่เง่า
บิวตี้ช่วยต่อให้ “งี่เง่า”
กรเทพลดเสียงลง“ทำแบบนี้ ถ้าใครรู้เข้า คนเสียคือแพทนะ”
“ช่างเถอะค่ะ ทุกคนจะได้รู้เสียทีว่าประธานคนใหม่น่ะ เป็นโรคประสาทกลัวแม้กระทั่งนก คนแบบนี้จะบริหารงานได้ยังไง”
“แล้วมันเป็นอย่างที่แพทคิดมั้ย”
แพทนิ่ง เชิดหน้าอย่างดื้อดึง
“หัดอดทนอดกลั้นบ้างสิ อีกไม่นานทุกอย่างก็จะเรียบร้อย” กรเทหมายถึงว่าบิวตี้คงจะปรับตัวเข้ากับงานได้ แต่บิวตี้เข้าใจผิด
“หมายความว่า อาจะฮุบบริษัทให้ยัยเฉิ่มเบอะดูแลใช่ไหม” บิวตี้โกรธ
“แพทไม่ยอมทนให้คนอย่างยัยบิวตี้มาเป็นนายแพทหรอกค่ะ”
“แพทจะไปทำงานที่ใหม่ไหม พ่อจะจัดการให้” กรเทพคิดว่าจับทั้งคู่แยกกันซะจะได้ไม่มีเรื่อง แต่บิวตี้ก็เข้าใจผิดอีก
“ดี ไปเลย ไปให้หมด พวกคนทรยศ ออกไป ออกไป๊” บิ้วตี้ในร่างนกโกรธจัดโผเข้าใส่แพทและกรเทพ
“ว้าย นกจิก ไปนะ” แพทหยิบแฟ้มไล่หวดบิวตี้นก “ไอ้นกเปรต”
รปภ.เข้ามา ตกใจ ยืนตะลึง
“ไล่นกออกไปซิ” กรเทพสั่งรปภ.
แพท กรเทพ รปภ. ช่วยกันไล่ บิวตี้นกบินหลบ พร้อมกับขี้ใส่หัวแพ็ต แล้วบินหนีออกไปทางหน้าต่าง
“อ๊ายยย ไอ้นกบ้า” แพทตามไปที่หน้าต่าง “ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแกให้ได้คอยดูนะ”
กรเทพดึงตัวแพทไว้ “อย่าแพท อันตราย พอแล้ว นกไปแล้ว”
บนสวรรค์มาตรวัดผลสัมฤทธิ์ของบิวตี้ ตกฮวบ มีควันสีดำขึ้น
“แย่แล้ว มาตรวัดความดี ตกฮวบ” ลลิตามองด้วยความกังวล