บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 1

เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 1

ณ ริมสระน้ำของคฤหาสน์หลังงามแห่งหนึ่ง บิวตี้นอนคว่ำหน้าใส่ชุดว่ายน้ำอาบแดดอยู่ บนโต๊ะข้างๆมีเครื่องดื่มและหมวกปีกกว้างวางอยู่  เสียงนาฬิกาปลุกดังเตือนมาจากไอโฟนที่วางบนโต๊ะ บิวตี้ยังคงนอนนิ่ง เลขาเอื้อมมือไปปิดเสียงปลุกและบอกกับเจ้าของร่างที่นอนอาบแดด

“ได้เวลาเติมครีมกันแดดแล้วค่ะ คุณบิวตี้...”

ร่างที่นอนอาบแดดอยู่ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ช่างหน้าคว้าเสื้อคลุม คลุมให้ทันที บิวตี้ยื่นมือออกไปเหมือนรอ

“เอส พี เอฟ สามสิบ ยูวีเอ ยูวีบี วิตามินอี ดีแพนธินอล”

“ได้ค่ะ” 

เลขาเปิดกระเป๋าเครื่องสำอาง เห็นครีมวางอย่างมีระเบียบเต็มพรืด เลขาเลือกหยิบออกมาวาง ช่างผมทำความสะอาดมือตัวเอง แล้วทาหลัง ไหล่ให้บิวตี้ ส่วนช่างหน้าก็เอาถ้วยน้ำส้มจ่อปากให้บิวตี้ดูด

บิวตี้ส่องกระจกแตะครีมกันแดดเติมหน้า “ตกลงธีมของงานคืนนี้ เป็นสีอะไร”

“ผู้จัดงานบอกมาว่าเป็นสีสดใส พวกเขียวอ่อน เหลือง ฟ้า ค่ะ “

บิวตี้คิดนิดนึง “เตรียมเดรสสีเข้ม”

“แต่ธีมเป็นสีสดใสนะคะ” เลขาเอ่ยเตือน

“ไม่ชอบ ไม่อยากใส่ กลัวหลุดธีมก็แต่งเองสิ แต่ระวังหน่อยนะ ตัวขนาดนี้อาจโดนกดเงิน นึกว่าเป็นตู้ เอทีเอ็ม “

ช่างแต่งผม ช่างแต่งหน้าพากันหัวเราะ  ฝ่ายเลขาได้แต่ฝืนสะกดกลั้นความโกรธ 

ช่างผมทาหลังให้บิวตี้ “คุณบิวตี้นี่ยังดีดี๊นะคะ สวยไปทั้งเนื้อทั้งตัวเลย”  

บิวตี้ยิ้มนิดๆ และลุกขึ้นยืน ขยับหมวกปีกกว้าง “ลัลน์ลลิต  แปลว่า...” บิวตี้เอ่ยถามขี้นมาลอยๆ

เลขาและช่างผมตอบพร้อมกันว่า “หญิงงาม ค่ะ“

บิวตี้ปรายตามองช่าง หน้าหยิ่งๆ “ตามนั้น “ 

บิวตี้ใส่หมวกปีกกว้างเดินจะเข้าบ้าน ปรากฏขี้นกลอยละลิ่วมาจากต้นไม้  ตกแหมะลงบนหมวกทำให้บิวตี้ชะงัก ตาเบิกกว้าง  ส่วนเลขาและช่างทำผมตกใจสุดขีด

“ขี้นก” 

บิวตี้ขยะแขยงถึงที่สุด “กริ๊ดดดดดด”