บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 16
เช้าวันต่อมา ที่สถานีตำรวจ พิชาญได้ฟังที่เจนนี่เล่าให้ฟังร้องด้วยความตกใจ ก่อนที่จะลดเสียงลงเพราะกลัวคนอื่นได้ยิน “อะไรนะ! นี่นังอ๋อมมันคิดจะลักพาตัวพวกนั้นเหรอ?”
“ใช่ เจนนี่ไม่เอาด้วยนะ เจนนี่กลัว”
“ก็สมควรกลัว! อย่างนังอ๋อมกับไอ้ตุ๊มันจะทำสำเร็จได้ยังไง”
“พิชาญ เจนนี่จะทำยังไงดี ถ้าไม่ได้สมบัติ เจนนี่จะเอาเงินที่ไหนมาประกันตัวพิชาญล่ะ?”
“ถ้าเจนนี่อยากให้ชั้นออกไป เจนนี่ไปตามคนคนนึงมาหาชั้นที”
ประตูห้องขังถูกเปิดออก พิชาญที่นั่งรออยู่ลุกขึ้นเดินออกมาหาที่หน้าห้องขัง เสี่ยกวงยืนมองพิชาญอยู่ โดยมีเจนนี่ยืนอยู่ข้างๆเสี่ยกวง
“ขอบคุณครับเสี่ย....”
เจนนี่ดีใจโผกอดพิชาญ
เสี่ยกวงเดินนำพิชาญเจนนี่ออกมา
“ขอบคุณเสี่ยกวงอีกครั้งนะคะที่มาช่วยพิชาญ ไม่งั้นเจนนี่ไม่รู้จะไปหาเงินจากไหน”
“ชั้นไม่ได้ต้องการคำขอบคุณ ชั้นต้องการเงินของชั้นคืน และชั้นก็อยากได้ส่วนแบ่งของสมบัติที่เธอเล่าให้ชั้นฟังด้วย”
เจนนี่ชะงักแต่พิชาญรู้ดีอยู่แล้ว ว่าเสี่ยกวงมาเพราะต้องการผลประโยชน์ “ไม่มีปัญหา รับรองว่าผมจะเอาเงินเสี่ย มาคืน ทั้งต้น ทั้งดอก รวมทั้งส่วนแบ่งของสมบัติที่ว่าด้วย...”
เสี่ยกวงพยักหน้าแล้วขึ้นรถไป
เจนนี่ไม่เข้าใจพิชาญว่าจะกลับไปก่อเรื่องอีกทำไมหันไปถาม “ทำไมพิชาญถึงไปรับปากเสี่ยอย่างนั้นล่ะ? ตอนนี้ออกจากคุกได้แล้ว ก็พอแล้วนี่ อย่าก่อเรื่องอีกเลยนะ” พิชาญไม่ตอบ เดินไปขึ้นรถ ทิ้งเจนนี่ยืนอยู่เบื้องหลัง เจนนี่ร้องเรียกเสียงหลง “พิชาญ! พิชาญ!” เจนนี่รีบเดินตามไป
ที่โต๊ะอาหารอนวัชดูเงียบไปกินข้าวเครียดๆ ส่วนสัญญารัชนียังเพลียๆจากการต่อสู้เมื่อคืนแต่ท่าทางมีความสุข รัชนีชูแก้วชวนสัญญานุชชนแก้วฉลอง “ชน!!! ฉลองแด่ชัยชนะของพวกเรา ต่อไปจืดกับเฉิ่มจะได้อยู่อย่างมีความสุขซะที..”
“ทุกคน...ผมมีอะไรจะบอก...” รัชนีสัญญานุชชะงัก อนวัชประกาศ “ผมตัดสินใจจะย้ายออกจากบ้านอมตวงศ์”
รัชนีสัญญาต่างพากันตกใจซึ่งรวมถึงนุชด้วย “ห๊า!”