บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 9 หน้า 4
เจกับสัญญาขึ้นรถมา มองเห็นอ๋อมแอ๋ม เจนนี่ยืนส่งอยู่
“ชั้นก็ยังไม่เข้าใจ แกจะลืมทางไปคอนโดคุณอรได้ยังไง พาคุณนุชไปบ่อยจะตาย”
“เออน่า ช่วงนี้ชั้นขี้ลืม...นี่ รีบไปเถอะ อยากกอดเมียจะแย่แล้ว...”
“อันแหนะ! เดี๋ยวนี้เปรี้ยว พูดจายังกับไม่ใช่แก อนวัชคนเรียบร้อยหายไปไหนแล้วเนี่ย??”
อ๋อมแอ๋มโบกมือให้ยิ้มหวาน
พอรถเจลับตาไป เจนนี่แอบเศร้า “พี่วัชเค้าจะไปง้อเมียแล้ว..”
“ช่างสิ! ไปก็ดี เราจะค้นบ้านหาของมีค่าไงล่ะ!”
ที่ห้องรัชนี อ๋อมแอ๋มเจนนี่ลากหีบใบหนึ่งออกมาจากใต้เตียง เปิดดูอย่างตื่นเต้น แต่ในนั้นมีแต่เสื้อผ้ารัชนี เจนนี่คลี่ออกมาทาบตัวเองอย่างตื่นเต้น อ๋อมแอ๋มเซ็ง
ห้องนอนเด็ก เจนนี่เปิดลิ้นชักแล้วตาโต อ๋อมแอ๋มรีบหันมาสนใน เจนนี่หยิบหีบเพลงโบราณขึ้นมา เจนนี่พริ้มไขลานฟัง อ๋อมแอ๋มส่ายหน้า
สองสาวค้นห้องทำงานอนวัช เจนนี่ชูแผ่นเพลงเอลวิสขึ้นมา ยิ้มภูมิใจ อ๋อมแอ๋มเมินหันหนีออกจากห้องไป
เจนนี่วิ่งตามอ๋อมแอ๋มมา “ทำไมละแก แต่ละอย่างที่เจอ คงขายได้หลายพันนะ”
“หลักพันชั้นไม่เอา ชั้นจะเอาหลักแสน!”
“ไม่ได้ยินเหรอไอ้เริง ว่าสองคนนั่นคิดจะขโมยของบ้านคุณดาด้า!” เสียงเพ็ญพูดกับเริงดังมาอ๋อมแอ๋มชะงัก รีบดึงเจนนี่หลบที่มุมนึงทันที เพ็ญ เริงเดินถือไม้กวาด ถังน้ำขึ้นมา “ชั้นต้องฟ้องคุณดาด้า”
“นี่นังเพ็ญ ถ้าแกโทรไปฟ้องว่าเมียใหม่คุณวัชจะขโมยของ แล้วถ้าเกิดคุณดาด้าโมโหคุณวัช ไล่คุณวัชออก เราก็ตกงานน่ะสิ” เพ็ญชะงัก คิดตามก็เห็นว่าจริง “คุณดาด้าเค้าสั่งให้เราเฝ้าห้องเก็บของ เราแค่คอยสอดส่องไม่ให้ใครเข้าไป แค่นั้นก็พอ”
“บทจะฉลาดก็ฉลาดขึ้นมาเชียวนะไอ้เริง แกก็เก็บกุญแจไว้กับตัวให้ดีละ อย่าให้หาย!” เพ็ญเริงเดินเข้าห้องรัชนีไป
อ๋อมแอ๋มพึมพำกับสิ่งที่ได้ยินมา “ห้ามเข้าห้องเก็บของเหรอ?"
อ๋อมแอ๋มเขย่าประตูห้องเก็บของ มีกุญแจคล้องอยู่แน่นหนา
เจนนี่ท้วง “ก็เห็นอยู่ว่ามันล็อค แกจะมาเขย่าทำไม?”
อ๋อมแอ๋มเหล่เจนนี่ขัดใจ
พอดีเพ็ญกับเริงเดินเข้ามาพอดี เพ็ญร้องทัก “ทำอะไรกัน!” เจนนี่อ๋อมแอ๋มเหวอ “แกสองคนนี่ขี้ขโมยจริงๆ ขโมยผัวชาวบ้านแล้วยังคิดจะขโมยของบ้านคนอื่นอีก!”
เจนนี่อ้อน “แล้วในห้องนี้....มีอะไรให้ขโมยจริงรึเปล่าละจ๊ะเริง?”
เริงยิ้มกำลังจะตอบแต่เพ็ญร้องห้าม “ไอ้เริง!” เพ็ญหันไปจิกเจนนี่อ๋อมแอ๋ม “แหม เผลอหน่อยจะขโมยผัวคนใช้แล้วเหรอคะ! นี่ ห้องนี้จะมีอะไรหรือไม่มี ก็ห้ามเข้า ถ้ายังไม่เชื่อ เพ็ญจะแจ้งตำรวจ!”