บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 13 หน้า 4
ในเช้าวันต่อมาวรานุชยืนส่งอนวัชไปทำงาน อนวัชรู้สึกกังวลเป็นห่วง รีบสั่งเอาไว้ก่อน “ถ้ามีอะไร รีบโทรหาผมเลยนะจ๊ะนุช”
“ไม่ต้องห่วงนุชนะคะ เดี๋ยวจะเสียงาน...”
พอดีกับเสียงเริงดังขึ้นมา “ไปทำงานให้สบายเถอะครับคุณวัช”
วรานุช อนวัชหันเห็นเพ็ญเริงเดินเข้ามา ด้วยลักษณะหัวฟู ปากซีด ตาโหล ทั้งคู่มองด้วยความตกใจ
“ไม่ต้องห่วงคุณนุชนะคะ พี่สองคนจะดูแลคุณนุชด้วยชีวิตของพี่เลย...” เพ็ญเริงหันมองรอบตัวอย่างกลัวๆ เจอรัชนีสัญญาอยู่ที่มุมนึง ทั้งสองคนสะดุ้งหวาดๆ
วรานุช อนวัชมองหน้ากันรู้ทันทีว่ารัชนีไปสั่งเพ็ญเริงไว้
“ผมไปนะนุช...ระวังตัวด้วย”
“ค่ะ สู้ๆนะคะ...”
ที่ลานจอดรถออฟฟิศ อนวัชจอดรถเสร็จก็ลงรถล็อครถเสร็จหันจะเดินแล้วต้องชะงัก เมื่อเห็นเจนนี่อ๋อมแอ๋มยืนรออยู่
“พวกคุณมาทำไม ผมไม่มีอะไรจะคุยกับพวกคุณ” อนวัชจะเดินเลี่ยง
อ๋อมแอ๋มขู่ “ถ้าไม่คุย เราจะเข้าไปในออฟฟิศ”
เจนนี่สาธยาย “ใช่...ออฟฟิศอยู่ชั้น14 ออกจากลิฟท์เลี้ยวซ้าย ตรงไปหน่อยเจอห้องหัวหน้าพี่วัช ที่ชื่อคุณสมศรี...”
“คุยไม่คุย เลือกเอานะคะ...”
อนวัชมองสองสาวอย่างหนักใจ
ที่ร้านกาแฟแถวออฟฟิศ อ๋อมแอ๋มเจนนี่ซดเครื่องดื่มมีความสุข อนวัชกลุ้ม ไม่รู้สองสาวจะเอาอะไร “พูดมาได้รึยัง ผมต้องรีบกลับไปทำงาน”
อ๋อมแอ๋มเปรยๆ “ใจร้อนทำไมคะ มีเวลาอีกตั้งเก้าเดือน”
อนวัชงง “เก้าเดือน? คุณหมายความว่ายังไง?”
เจนนี่หย่อนระเบิด “เราสองคน...ท้องค่ะ”
อนวัชชะงักอึ้ง ตัวชาไปหมด “พวกคุณท้อง...แต่...แต่คุณก็รู้ว่าตอนนั้น มันไม่ใช่ผม....”
อ๋อมแอ๋มสวน “ใช่ค่ะ ผีสัญญาสิงพี่วัชมาหาพวกเรา แต่ผีมันมีเสปิร์มที่ไหนละคะ จริงไหม?”
เจนนี่เยาะ “คราวหลัง ต้องสอนผีสัญญาให้รู้จักป้องกันนะคะ...”
อ๋อมแอ๋มกับเจนนี่ต่างพากันหัวเราะคิกคัก