บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 7 หน้า 4
เสี่ยกวง เจ้าของบ่อน มองภาพวีดีโอกล้องวงจรปิดอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อยู่ อย่างพิจารณา
“พอตาที่ผมชนะแน่ๆ กะว่าได้เงินคืนจากมัน มันก็ไม่สู้ซะงั้น ยังกับเห็นไพ่ผมแน่ะ”
“มันโกงแน่...แต่อั๊วคิดไม่ออกจริงๆว่ามันโกงยังไง.. “ เสี่ยกวงหันไปหาพิชาญที่ยืนอยู่ด้านข้าง “ลื้อไปตามล่ามันมาให้ได้ เงินสามล้านของอั๊ว อั๊วต้องได้คืน!”
พิชาญพยักหน้ารับ สายตาจับจ้องไปที่ภาพในกล้องวงจรปิด มองดูภาพอนวัชที่เล่นไพ่
อนวัชเดินถือกระเป๋าเงินเข้ามาในบ้าน
สัญญาเดินตามอารมณ์ดีอดพูดอย่างอวดๆ ไม่ได้ “เห็นไหม จะไปหาเพื่อนดีๆที่ไหนทำให้จืดได้อย่างนี้ มีเงินใช้หนี้จนหมด มีเหลืออีกต่างหาก นี่พูดไม่ได้ลำเลิกบุญคุณนะ แค่หวังว่าจืดซึ้งแล้วอยากตอบแทนพี่...”
อนวัชไม่อยากฟังสัญญาพล่าม เดินหนีแล้วก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นวรานุชแต่งชุดเพชราหน้าฉ่ำอยู่ อนวัชตกใจ สัญญานึกว่ารัชนีสิงวรานุชอีก อึ้งยืนขาแข็งกลัวโดนด่า
“ไปไหนมาคะวัช?” สัญญามองเห็นวรานุชนุ่มนิ่ม รู้สึกว่าไม่ใช่รัชนี เลยโล่งอก อนวัชไม่รู้จะบอกว่าไปไหนดีเพราะ โกหกไม่เก่งหันมองสัญญา วรานุชมองอย่างงงที่อนวัชหันมองอะไร “มองอะไรคะวัช?”
“เอ่อ...ไม่มีอะไรจ้ะ ไปคุยกันที่อื่นดีกว่านะ...” อนวัชดันวรานุชหนีสัญญาขึ้นบ้านไป วรานุชงงๆ
วรานุชยิ้มยืนอยู่หน้าอนวัช อนวัชมองวรานุชเอ็นดู แต่ต้องอึ้งเมื่อวรานุชพูดขี้นมา “วันนี้เมียน้อยคุณมาที่นี่ด้วยนะคะ”
“ห๊า! แล้วเค้าทำอะไรคุณรึเปล่า?”
วรานุชยืด “เค้าไม่มีทางทำอะไรนุชได้หรอกค่ะ ลืมไปแล้วเหรอคะว่านุชดุขนาดไหน ตกลงวัชไปไหนมาทั้งวันคะ?”
“วันนี้ผมไปใช้หนี้มา เราไม่มีหนี้อีกแล้วนะจ๊ะ”
“เราเป็นหนี้ตั้งล้านสองไม่ใช่เหรอคะ? วัชเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้?”
อนวัชชะงักอึกอัก เพราะจะให้วรานุชรู้เรื่องเข้าบ่อนและเรื่องเห็นผีไม่ได้ เพราะไม่งั้นชีวิตคงวุ่นวายไปกันใหญ่ “คือ...ผมถูกหวยนะจ้ะ”
“คุณเนี่ยนะ ถูกหวย วัชไม่เคยชอบหวย ไม่เคยเล่นการพนันเลยนี่คะ”
อนวัชสะดุ้งนึกถึงเรื่องไปบ่อนมา ก่อนที่จะพูดแก้ตัว “คือ...พอดีมีคนแก่น่าสงสารมาขายลอตตารี่ให้นะจ้ะ ผมสงสารเลยซื้อไว้”
“ดีจังเลยค่ะ เราสองคนกำลังลำบาก เหมือนพระมาโปรดเลยนะคะ”
“พระ...” คำพูดของวรานุชทำให้อนวัชคิดออกแล้วว่าจะหาทางป้องกันไม่ให้สัญญาสิงเขาได้อย่างไร อนวัชยิ้มระรื่น “จริงด้วย....พระ....”
“อะไรนะคะ?”