บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 11
ดาด้าเดินเข้ามาในห้องรับแขก เห็นรูปรัชนีสัญญาแขวนอยู่ก็ชะงักตามมาด้วยมิกิที่อุ้มหมามาด้วย วรานุชกับรัชนีหันมองดาด้ากับมิกิ
“นังหลานตุ๊ดมันมาทำไม?”
“สวัสดีค่ะคุณนุช เพ็ญเริงไม่อยู่เหรอคะ ทำไมปล่อยให้รูปมาอยู่ที่นี่ได้”
อีกมุมนึงเห็นเพ็ญเริงแอบมองอยู่ ทั้งสองย่องหนีความผิดออกไป
“รูปนี้คือคุณป้าของดาด้า เค้าตายไปนานแล้ว คุณนุชเอารูปเค้าออกมา ไม่กลัวผีเหรอคะ?”
ทันใดนั้นหมาที่มิกิอุ้มก็เห่ารัชนีไม่หยุด ดาด้าชะงักวังเวงเหมือนกัน
“ไอ้หมาบ้า! เห่าอะไรไม่เห่า เห่าคนสวย! ไปเห่าเจ้านายตุ๊ดแกนู่น!” รัชนีเดินหนีไปที่ศักดา หมาเห่าดิ้นจนมิกิต้องวางที่พื้น หมาตามไปเห่ารัชนีที่อยู่ข้างๆดาด้า ดาด้ามองรอบตัวก็ไม่เห็นอะไร เริ่มกลัว
มิกิเสียงสั่น “ปกติริชชี่ไม่เคยปากเปราะนะคะคุณดาด้า หรือว่ามันจะเห็นผี?”
ดาด้ากลัวเลยพาลโกรธ “ผีป้าแกน่ะสิ!”
“ป้าคุณดาด้าค่ะไม่ใช่ป้ามิกิ”
“เออ ก็ถูก!” ดาด้าหันปรามหมาต่อ “ริชชี่หยุดเห่าได้แล้วลูก...” ดาด้าหันมาหาวรานุช “ที่ดาด้ามาวันนี้ เพราะมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยค่ะ....”
วรานุชกับรัชนีชะงักเริ่มสงสัยว่าดาด้าจะคุยเรื่องอะไร
วรานุชวางแก้วน้ำให้ดาด้าที่ลูบหมาอยู่ โดยมีมิกิยืนอยู่ข้างๆ รัชนีลุ้นๆรอฟังว่าเรื่องสำคัญอะไร
“ดาด้าอยากให้คุณนุชเตรียมเก็บของไว้ให้พร้อม”
วรานุชงง “เก็บของ? หมายความว่าไงคะ?”
“หมายความว่า...อีกสองอาทิตย์คุณนุชกับคุณวัชจะต้องย้ายออกจากบ้านนี้”
รัชนีฉุน “แกมีสิทธิ์อะไรมาไล่ยัยเฉิ่มออกจากบ้านชั้นห๊า นังหลานตุ๊ด!”
วรานุชแย้ง “แต่...ในสัญญาบอกว่า คุณดาด้าจะให้เราเช่าอย่างน้อยสามเดือนไม่ใช่เหรอคะ?”
“ใช่ค่ะ...ดาด้าผิดสัญญาเอง แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ตุ๊ดอย่างดาด้า มีความรับผิดชอบ ดาด้ายินดีจ่ายค่าเสียหายให้ แถมดาด้ายังจะให้เพ็ญกับเริงช่วยเก็บของโดยไม่คิดค่าใช้จ่ายอีกด้วยค่ะ...เข้าใจตรงกันนะคะ?”
วรานุชอึ้งและกลุ้มใจ ส่วนรัชนีเจ็บใจดาด้าที่มาไล่นุชออกจากบ้าน