บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนจบ หน้า 3
28 กุมภาพันธ์ 2557 ( 16:53 )
625.8K
"พูดตรงๆนะน้ำค้าง พี่ไม่ใช่คนที่เลิฟกับความงามของธรรมชาติ พี่ว่าถ้าพาพี่ไปช้อปปิ้ง อาจจะทำให้พี่เดินได้เร็ว"
โรสรินทำท่านึกขึ้นได้ "จะว่าไปก็ไม่เลวนะเนี่ย" พูดแล้วหันไปทางพีระ
"พี ไปห้างฯกันเถอะ"
"พีเป็นหนักกว่าโรซี่อีกนะ พีไปไม่ไหว"
"ถ้างั้นทัต ไปกับโรส..นะทัตนะ พลีสสสสส" โรสรินอ้อนมากจับแขนกิตติทัต
กิตติทัตอึกอัก น้ำค้างมองพีระว่าจะทำยังไงดี อุษาวดีเมินหน้าไปทางอื่น ไม่อยากเห็นภาพโรสรินออดอ้อนกิตติทัต
น้ำค้างทำท่านึกออก "อุ๊ย!!"
ทุกคนหันไปมองน้ำค้าง น้ำค้างแกล้งเดินไปดูตรงมุมหนึ่ง
"ดอกไม้อะไรอ่ะ สวยจังเลย" น้ำค้างหันไปทางอุษา "พี่อุษามาดูสิ"
อุษาวดีงงๆ แต่ก็เดินไปดู แล้วก็ผงะ หันไปกระซิบน้ำค้าง
"ไม่เห็นมี" น้ำค้างขยิบตา อุษาเก็ต
"โอ้โฮ...สวยจริงๆด้วยค่ะ ดอกโต๊โต โตกว่าหน้าพี่อีก"
"โรสมาดูสิ"
โรสรินสนใจ เลยเดินตามไปสมทบอุษาวดีกับน้ำค้าง "ไหนอ่ะ"
"นู่นไงโรส ซ้ายมือของเธอ"
"ไหน"
"ดูดีดีค่ะพี่โรส"
น้ำค้างกับอุษาวดีถอยหลังออกมาเงียบๆ แล้วหันไปทางพีระกับกิตติทัต ส่งซิกให้เดินออกไป พีระกับกิตติทัตพยักหน้า
"ไม่เห็น ไม่มี ไม่ดูแล้ว" โรสรินรู้สึกหงุดหงิด โรสรินหันขวับ ปรากฎว่าไม่มีใครอยู่แล้ว
"อ้าว หายไปไหนกันหมด"
อีกด้านของทางเดินในป่า น้ำค้างประคองพีระเดินออกมากับอุษาวดีและกิตติทัต
"ทำแบบนี้ ดีแล้วเหรอ" กิตติทัตกังวล
"หมอก็เห็นว่าโรสพยายามจะออกจากป่าให้ได้ และถ้าเป็นแบบนั้น มันก็จะไม่เป็นไปตามแผนของคุณตะวัน"
"แต่เราน่าจะใช้วิธีที่มันเนียนมากกว่านี้"
อุษาวดีงอนหนัก "ถ้าหมอห่วงโรสมากนัก ก็กลับไปหาโรสเลยสิคะ"
กิตติทัตเหวอที่โดนเหวี่ยงใส่ พีระเองก็แปลกใจกับท่าทางของอุษาวดี น้ำค้างรีบตัดบท
"น้ำค้างว่าเรารีบเดินออกไปก่อนเถอะค่ะ ไม่งั้นพี่โรสจะตามพวกเราทัน"
พีระ น้ำค้าง กิตติทัตและอุษาวดีรีบเดินออกไป
ในป่าอีกด้าน โรสรินค่อยๆเดินมาตามทาง ด้วยความลำบาก หน้าตาบอกบุญไม่รับ
"จี๊ดดดด มันจี๊ดดดด...แกล้งกันเหรอไงห๊ะ!! คิดว่าคนอย่างโรสรินจะเดินออกไปเองไม่ได้ใช่มั๊ย!! คิดผิดซะแล้ว ถ้าออกไปได้ จะอาละวาดให้กระเจิงเลยคอยดู"
โรสรินพยายามเร่งฝีเท้า เห็นว่าเดินได้ดีมากขึ้น แต่โรสรินไม่รู้ตัว