บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 5
กุหลาบร้ายของนายตะวัน 5
ภายในบ้านชาญนั่งหน้าเครียดที่โซฟามองโรสริน ตะวัน อาทิตย์ น้ำค้าง แย้และอึ่งยืนอยู่ข้างกระเป๋าเสื้อผ้าของโรสริน โรสรินไหว้ลา
“โรสไปแล้วนะคะ ตะวันคงบอกปู่ชาญแล้ว โรสจะคุยกับปู่ณรงค์ให้เข้าใจ”
โรสรินหันหลังจะเดินออกไป อึ่งกับอาทิตย์เดินไปขวางหน้าไว้ อึ่งหน้าเศร้ามาก
“พี่นางฟ้าอยู่ต่อเถอะนะ”
โรสรินมองเด็กสองคนเหมือนจะใจอ่อน อาทิตย์มองโรสรินเศร้าๆ โรสรินหันหลังจะเดินออกไป
“เดี๋ยว!!!” ชาญยื่นโทรศัพท์มือถือให้โรส
“ถ้าจะคุยกับไอ้ณรงค์ ก็คุยมันต่อหน้าปู่นี่แหล่ะ ปู่ก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะว่ายังไง”
โรสรินยังไม่ยื่นมือรับโทรศัพท์
“ปู่จะเตือนเป็นครั้งสุดท้ายหนูคงรู้ว่าถ้าละเมิดข้อตกลงที่ปู่ทำไว้กับปู่ของหนู รู้ใช่มั้ยว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”
“จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นครับ ปู่จะหาว่าผมเป็นหลานอกตัญญูผมก็ยอม ครั้งนี้ผมขอที่จะไม่เชื่อปู่ หวังว่าปู่คงเข้าใจเหตุผลของเรานะครับ”
ชาญพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“แล้วแกกับหนูโรส เคยเข้าใจเหตุผลของปู่บ้างมั้ยว่ารักและหวังดีมากแค่ไหน นี่มันไม่ใช่เล่นขายของนะ นึกอยากจะเลิกข้อตกลงเมื่อไหร่ก็งุบงิบเอาเองสองคน !!!”
โรสรินชะงักไป ตะวันรีบตัดบท หันไปบอกโรสริน
“คุณไปได้แล้ว! ที่เหลือผมจัดการเอง”
โรสรินยิ่งน้อยใจ เหมือนตะวันอยากให้ไปซะเหลือเกิน “โรสลาจริงๆ แล้วนะคะ”
โรสรินตัดสินใจเดินออกไป ทุกคนเดินตามออกไปส่ง ยกเว้นชาญกับตะวัน
“พี่ตะวัน… ปู่คะ ไม่ไปส่งคุณโรสเหรอ?”
“ไม่!! มีธุระต้องทำ”
ตะวันและโรสรินสบตากันแว่บนึง แล้วโรสรินก็เดินออกไป ไม่ได้ล่ำราสักคำ ชาญเดินไปจ้องหน้าตะวันอย่างไม่ค่อยพอใจ จากนั้นก็เดินไป
ในบ้าน ตะวันมองหน้าชาญอย่างสงสัย
“ไม่ไปส่งว่าที่หลานสะใภ้ในฝันจริงๆ เหรอ”
“แล้วแกล่ะ..เชอะ!! ทำใจแข็งอยู่ได้ แต่..ประทานโทษ...จะต้องไปส่งทำไมไม่ทราบ ในเมื่อเดี๋ยวหนูโรส
ก็ต้องกลับมา!”