บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 5 หน้า 2
ชาญยิ้มมั่นใจ ตะวันมองอย่างแปลกใจ
“ไม่มีทาง เธอไม่มาเหยียบที่นี่อีกแน่”
ชาญมองนาฬิกา “พนันกันมั้ยล่ะ ไม่เกินห้านาทีต้องกลับมาแน่ๆ”
ตะวันสงสัย “ทำไมมั่นใจขนาดนั้น”
ชาญยิ้ม “ไม่เชื่อปู่ ก็คอยดูแล้วกัน”
ตะวันมองชาญ เห็นชาญยิ้มเหมือนมีแผนอะไรบางอย่าง
ที่ลานจอดรถ โรสรินพยายามสตาร์ทรถแต่เครื่องยนต์ไม่ติด โรสรินลองอีกหลายครั้งก็ไม่ติด
จึงลงจากรถ ทุกคนมองอย่างสงสัย
“รถเป็นอะไรก็ไม่รู้” โรสรินขอร้องแย้ “นายดูให้ฉันหน่อยซิ!”
“เอ่อ… ถ้าจะให้ชัวร์ ผมว่าให้ช่างเครื่องที่เก่งที่สุดในไร่ตะวันดูให้ดีกว่า”
“ก็รีบๆ ไปตามมาให้ฉันสิ !!!”
แย้ น้ำค้าง อาทิตย์และอึ่ง หันมองหน้ากันแบบว่า เอาไงดี
“พี่โรสไปตามเองจะดีกว่านะคะ”
“แล้วช่างที่เก่งที่สุดน่ะ เค้าเป็นใคร!!!”
ภายในบ้านตะวัน ตะวันยังมองชาญอย่างสงสัย
“มีพิรุธ… ปู่มีแผนอะไร”
“อะไรของแก จับผิดคนแก่มันบาปนะเว้ย!”
สักพักโรสรินเดินหน้ามุ่ยๆ เข้ามา ตะวันหันมองอย่างแปลกใจ โรสรินบอกกับชาญ
“รถสตาร์ทไม่ติดค่ะ ทุกคนบอกว่าปู่ชาญคนเดียวที่ซ่อมได้”
“ถูก ปู่นี่แหล่ะช่างนัมเบอร์วันประจำไร่”
ตะวันหันขวับมองปู่ ชาญยิ้มอย่างมีพิรุธ
“ปู่!! นี่ปู่”
“เฮ้ยๆๆ อะไรๆ จะพูดอะไรไอ้ตะวัน”
โรสรินรีบพูดแทรกขึ้นมา “คุณปู่ขาาาา ช่วยดูรถให้โรสหน่อยนะคะ”
ตะวันมองหน้าชาญรู้สึกตะหงิดๆ ชาญยังยิ้มให้อย่างกวนๆ
ที่ลานจอดรถ ทุกคนมองชาญที่กำลังง่วนอยู่กับการซ่อมเครื่องยนต์ เห็นหยิบนั่นถอดนี่ยุกยิกๆ โรสรินเดินเข้าไปดูพร้อมกับดูนาฬิกา
“เป็นยังไงบ้าง โรสจะได้กลับก่อนค่ำรึเปล่า”
ชาญหันมา “สบาย ใกล้ล่ะ อีกนิดเดียว”