บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 10 หน้า 2
เสี่ยเป้งอารมณ์เสีย แต่มนชิตอารมณ์ดี
ห้องทำงานในโรงสีคณิน กิตติเคาะประตู เดินขึงขังเข้ามาหยุดหน้าโต๊ะทำงานคณิน “สอบสวนคนงานทุกคนแล้ว ไม่มีใครเห็นคนร้ายเลยครับ”
“ไม่กระจอก มีการวางแผนมาอย่างดี ไม่ได้แค่หวังผลให้ใครสักคนตาย”
“พวกมันต้องการลดความน่าเชื่อถือของนายน้อยใช่มั้ยครับ”
“ด้วย แต่สำคัญกว่านั้น วยสร้างศัตรูให้เราอื้อเลย”
“พวกมันใจดีเกินไปรึเปล่าครับ”
“จากเสี่ยจั๊ว มานายกริช ตอนนี้ทั้งแก๊งพังพอน แก๊งกวางสวรรค์ ถอยห่างจากเราหมด”
“เหลือแค่กระต่ายป่า”
“ชักเป็นห่วงพวกนี้ซะแล้ว เราต้องเตือนพวกเขา!!!” คณินเดินนำกิตติออกไป
แพนเดินเข้ามาส่วนหน้าของโรงสี เห็นคนงานกำลังทำงานกันอยู่ตามปกติ แพนมองหาไท...เพราะยังสงสัยเรื่องที่เห็นไทแวบเข้าโกดังในวันเกิดเหตุ คนงานคนหนึ่งเดินผ่านมา “ขอโทษนะ เห็นไทมั้ย” คนงานคนนั้นชี้ไปทางหนึ่ง แพนเดินไปตามทางที่คนงานชี้ให้
คณินกับกิตติเดินเข้ามา คณินเห็นแพนเดินไปทางหนึ่ง
“แน่ใจนะว่าสอบสวนครบทุกคนแล้ว”
“ครับ”
“แพนล่ะ”
“จริงด้วย เหลือแต่แพนคนเดียวครับ”
“ไปตามเธอให้ไปพบฉันที่ห้องเดี๋ยวนี้” คณินหันหลัง เดินกลับไปยังห้องทำงาน
“อ้าว ไหนว่าจะไปหาพวกกระต่ายป่า” กิตติเกาหัวแกรก
ตรงแพนเจอเหรียญตราเหยี่ยวแดงในโกดัง แพนขยับเข้ามา มองหาไปทั่ว เห็นไทเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่างตามพื้น แพนอดคิดไม่ได้ว่าอาจเป็นบางอย่างที่อยู่กับเธอ แพนเดินไปหาไทอย่างเงียบๆ “หาอะไรอยู่เหรอ”
ไทตกใจ ลุกยืนพรึ่บ รีบปั้นหน้าให้ปกติที่สุด “เปล่า พอดีเห็นหนูวิ่งผ่านแวบๆ ไม่แน่ใจเลยก้มหาดู”
แพนยังไม่เชื่ออยู่ดี “แล้วเจอมั้ย”
“ไม่มี สงสัยจะตาฝาดไปเอง”
แพนตัดสินใจล้วงของทั้งสองอย่างที่ซ่อนไว้ในตัว เพื่อเอาออกมาให้ไทดู “ฉันมีอะไรให้ดู นายรู้มั้ยมันคืออะไร”
“อยู่นี่เอง” แพนละมือจากชายพกของเสื้อ หันไปมองกิตติ ไทถือโอกาสเดินออกไปเสีย “ตามหาจนทั่วเลย”
“ตามหาฉันทำไม”