บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 10 หน้า 5
“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร”
“ใช้ไม้ตายอีกแล้ว หน้าซื่อไร้เดียงสา ฉันไม่เข้าใจ ฉันเปล่า ฉันไม่ได้ทำ!”
“ถ้าคุณยังพูดไม่รู้เรื่อง ฉันขอตัว”
แพนจะเดินไป คณินคว้าข้อมือแพนไว้ แล้วดึงตัวไปใกล้ “คุณยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น!!!”
มนสิชาเดินตามหาคณินไปทั่ว “คุณคิ้มคะ อยู่ไหนคะ ยูฮู้” กิตติเดินตามติด ไม่ปล่อยให้มนสิชาละจากสายตาแม้แต่วินาทีเดียว “ทำไมเป็นแบบนี้ สิอุตส่าห์แต่งตัวสวยมายั่ว เอ๊ย มาเยี่ยม คุณคิ้มน่าจะพาสิเดินดูรอบๆโรงสี แนะนำให้พวกคนงานรู้จักว่าที่ภรรยาสิ ไม่ใช่มาหายหัวไปแบบนี้”
กิตติสงสัย “วันนั้น คุณอยู่กับนายน้อยจริงเหรอ”
มนสิชาล่อกแล่ก “จริงสิ ตอนเสียงปืนดัง คุณคิ้มกำลังลวนลามฉันอยู่ เขาเมาน่ะ ฉันสู้แรงเขาไม่ไหว”
“เลยปล่อยเลยตามเลยว่างั้น”
“ก็ฉันเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆนี่”
“นายน้อยไม่น่าจะไม่ดูตาม้าตาเรือนะ”
“ว่าไงนะ”
“เปล่าครับ คือ ปกตินายผมเป็นสุภาพบุรุษจะตายครับ ให้เกียรติผู้หญิงสุดๆ”
ในห้องเก็บของ คณินย่างสามขุมเข้าหาแพน แพนถอยร่นจนหลังชิดกำแพง
“บอกมาว่าเธอขโมยตราสัญลักษณ์ไปให้ใคร”
“อะไรของคุณ ฉันไม่ได้ขโมย ฉันเจอมันในโกดัง”
“ในโกดังผมเนี่ยนะ เจอเมื่อไหร่”
“วันเปิดโรงสี”
“จริงเรอะ”
“เชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่คุณ”
“ถ้าลองเชื่อดู ถ้าไม่ใช่เธอ ก็ต้องเป็นใครสักคนที่อยู่ในงานใช่มั้ย”
“ฉันไม่เข้าใจ คุณพูดเรื่องอะไร เหรียญนี่มันสำคัญยังไง”
“สำคัญยังไงก็ลองไปถามนายเธอดูสิ ทำงานให้ใครล่ะ”
“ฉันจะบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายนะ ว่าฉันไม่มีนายบ้าบอคอแตกอะไรนั่น และฉันไม่ได้ขโมย!!!”
“เมื่อไหร่จะพูดความจริงกับผมซะที”
“ความจริงงั้นเหรอ ได้ ฉันเกลียดคุณ!”
คณินอึ้งกิมกี่ ไม่คิดว่าแพนจะพูดความจริงเรื่องนี้ คณินโกรธจะก้มจูบแพน แพนควานหาสิ่งของที่พอแทนอาวุธได้ จึงเจอปิ่นปักผมที่เหน็บไว้ ดึงออกมาปักบนหลังคณินทันที “โอ๊ย!”