บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 13 หน้า 2
“เลิกพูดเรื่องนี้เสียที เจ้าปรักปรำนาง ด้วยข้อหาที่ร้ายแรงเกินไปแล้ว”
“พระอัครชายา”
“เขารักกันมาก่อน มิใช่เรื่องแปลกที่เขาจักยังมีเยื่อใยต่อกัน ตำแหน่งพระอัครชายามันก็แค่เรื่องอุปโลกน์เท่านั้น ตัวข้าเองมิดีพอ จึงมัดใจเขาไว้มิอยู่ ข้ามิโทษใครเลย นอกจากตัวข้าเอง...อุษา”
อุษาคันปากยิบแต่พูดมิทัน เกศอาภาลุกเดินหนีออกไป
ในปราสาทเทวะ เกศอาภานั่งสวดมนต์บูชาเทวะเสร็จ หยิบผงกำยานใส่เติมลงไปในภาชนะจุดกำยาน ควันกรุ่นขึ้นมา เกศอาภาลุกขึ้น หันกลับมา ก็ชะงักตกใจ บุษกรมายืนเงียบๆอยู่ข้างหลัง ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
บุษกรยิ้ม “อภัยให้ข้าด้วย หากข้าทำให้เจ้าตกใจ”
“ข้าเพียงคิดว่าข้าอยู่ตามลำพัง”
บุษกรหัวเราะ “ก็เจ้ามัวแต่สวดมนต์เสียยืดยาว ข้าเข้ามายืนตรงนี้ตั้งนานแล้ว บอกข้าได้ไหม พระอัครชายา เฝ้าวิงวอนขอพรใดจากเทวะ”
“ข้าขอให้ทุกคนที่ข้ารักมีแต่ความสุข ขอให้ท่านปกป้องคุ้มครองจันทรปุระให้สงบร่มเย็น”
“เป็นไปได้รึที่เจ้ามิได้วิงวอนขอสิ่งใดเพื่อตัวเจ้าเองเลย”
“เทวะคือผู้กำหนดทุกสิ่ง ข้าพอใจและน้อมรับความเมตตาทุกอย่างที่เทวะประทาน”
“ความเมตตาทุกอย่างที่เทวะประทาน...รวมถึงองค์รัชทายาทที่จักถือกำเนิดจากเลือดในกายข้าด้วยอย่างนั้นรึ”
“หากเทวะประสงค์ให้เป็นเช่นนั้น ก็เป็นเรื่องน่ายินดีกับจันทรปุระ”
“พระอัครชายามีน้ำใจประเสริฐนัก ในมิช้านี้จันทรปุระก็คงได้เฉลิมฉลองกับข่าวดีนั้นจริงๆ”
“ท่านจักสวดมนต์ก็เชิญตามสบายเถิดข้าขอตัว” เกศอาภาเดินออกมา
บุษกรขยับไปที่หน้าแท่นบูชา เขี่ยภาชนะใส่ดอกไม้ล้มคว่ำอย่างใจเย็น บุษกรยิ้มอย่างสมเพช แล้วค่อยๆมองขึ้นไปที่รูปปั้นเทวะอย่างท้าทาย
บ้านชาวบ้าน นอกเมือง เงินเบี้ยในถุงผ้าถูกโยนลงพื้น ชาวบ้านผัวเมียแย่งกันเก็บเงิน ในขณะที่ลูกสาวร้องไห้ฟูม
ฟาย เพราะถูกหมอผีที่ดูโอ่อ่าร่ำรวยขึ้น เข้าฉุดกระชากตัวลูกสาวออกมา ลูกสาวเกาะยึดคนเป็นแม่เอาไว้แน่น แต่ก็ถูกผลักไสออกจากตัว หมอผีฉุดกระชากลากดึงตัวลูกสาวออกไปอย่างทุลักทุเล พ่อแม่แย่งเงินกันเองอย่างไม่มีใครยอมใคร หมอผีลากตัวลูกสาวออกไป ลูกสาวได้แต่ร้องเรียกแม่ คีรินขยับออกจากที่ซ่อน สะกดรอยตามหมอผีไปห่างๆ
บ้านหมอผี โอ่อ่ากว่าหลังเดิม มีฐานะขึ้น หมอผีไล่ปลุกปล้ำเด็กสาวที่ซื้อมา เด็กสาวพยายามปัดป้อง หนี แต่หมอผีใช้ความรุนแรงกระชากผ้าขาด ลงไม้ลงมือตบตี คีรินต้องสะกดกลั้นเพื่องานใหญ่ที่สำคัญกว่า
เรือนเกศอาภา อุษาหน้าตาตื่นเข้ามา “พระอัครชายา...พระอัครชายา”