บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 16 หน้า 3
ห้องนอนพรนางฟ้า พรนางฟ้าเปิดประตูเข้ามา น้ำตาไหลรู้ว่าสิ่งที่ทำทำให้พาทีเจ็บปวด
“คุณพาที ฟ้าขอโทษ”
บ้านบัวบุหงา บัวบุหงานอนไม่หลับเดินลงมาจากชั้นบนของบ้าน เห็นพ่อเต่านอนหลับอยู่บนโซฟาทั้งชุดผู้หญิง บัวบุหงาหงุดหงิด เดินออกจากบ้านไป
บัวบุหงาเดินเศร้ามาตามทาง ไม่รู้จะไปไหน เสียงไลน์เด้ง บัวบุหงาหยิบมาดูทั้งน้ำตานองหน้า เห็นว่าพันธิตไลน์มา “อยู่ไหน ทำไร”
บัวบุหงาปาดน้ำตา โทรหาพันธิตทันที พันธิตที่นอนเล่นถือโทรศัพท์อยู่ เห็นบัวบุหงาโทรมาก็ตื่นเต้น ไม่คิดว่าบัวจะโทรกลับมาเลย พันธิตดีใจ “ฮัลโหล”
บัวบุหงาพยายามบังคับเสียงตัวเองไม่ให้สะอื้น “นาย ฮึก... มาหาชั้นหน่อยได้มั้ย”
พันธิตได้ยินเสียงบัวบุหงาร้องไห้ก็ตกใจ “คุณอยู่ไหน ผมจะไปเดี๋ยวนี้”
พันธิตวิ่งออกจากห้องทั้งชุดนอน
ริมฟุตบาธแถวบ้านบัวบุหงา บัวบุหงานั่งร้องไห้อยู่ สักพักรถพันธิตขับรถเข้ามา พันธิตเปิดประตูรถลงมา เห็นบัวบุหงาร้องไห้ก็ใจเสียไปหมด พันธิตเดินเข้าไปหา ย่อเข่าลงตรงหน้าบัวบุหงา จับมือ “คุณเป็นอะไร”
บัวบุหงาสะอึกสะอื้น พยายามปาดน้ำตาตัวเอง ส่ายหัว พูดตะกุกตะกัก
“ฮึก.. ไม่ต้องพูดอะไรนะ .. อย่าถาม.. อยู่เงียบๆกับชั้น.. ฮึก ก็พอ”
บัวบุหงาสะอื้นออกมาอีก พันธิตถอนหายใจ ลูบหัวบัวบุหงาอย่างสงสาร พันธิตขยับมานั่งข้างบัวบุหงา พันธิตโอบหัวบัวบุหงาให้ซบตรงบ่าตัวเอง บัวบุหงาร้องไห้ กำมือพันธิตแน่น สองคนนั่งกันเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร
ห้องทำงานพาที พรนางฟ้าเดินผ่านห้องทำงานพาที เห็นไฟเปิดอยู่เลยเดินเข้าไปดู ไม่เห็นใครเห็นแต่เนื้อเพลงที่พาทีเขียนค้างไว้วางอยู่บนโต๊ะทำงาน พรนางฟ้าอ่านเนื้อเพลงแล้วก็เกิดความรู้สึกเศร้าใจ ไม่เห็นพาทีที่เดินมาหยุดที่ด้านหลังพรนางฟ้า “ทำอะไร แองจี้”
พรนางฟ้าตกใจ หันหลังหลับไป หน้าชิดกับอกพาที พรนางฟ้ายิ่งตกใจจะถอยหลังแต่ก็ชนโต๊ะ พาทีโอบเอวพรนางฟ้าเอาไว้ “ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย”
“คุณพาทีถอยไปหน่อยได้ไหมคะ”
พาทีค่อยๆปล่อยพรนางฟ้าออก แล้วถอยห่างออกมา อย่างเศร้าๆ
“แต่งเพลงใหม่เหรอคะ”
“อืม โปรเจคที่ทำให้เฌอเบลล์เค้า” พรนางฟ้าหลบตาลง “ถึงว่าเพลงหวานเชียว”
“ว่ายังไงนะ”
“เปล่าคะ แองจี้ไปนอนก่อนนะคะ”
“เดี๋ยว” พาทีคว้าแขนพรนางฟ้าไว้ “ฝันดีนะ”