บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 16 หน้า 5
คลินิกหมอไทย ชยุตเดินหน้าเซ็งๆ เข้ามาในส่วนออฟฟิต หมอไทยมองอย่างสงสัย
“เป็นอะไรวะหน้าเป็นตูดมาเชียว รถติดเหรอ” ชยุตส่ายหน้า
“ร้อนใน”
ชยุตส่ายหน้า
“เจอคุณแพรใช่ป่ะ” ชยุตส่ายหน้านิดเดียวก็พยักหน้ารับ “แกจะงอนเค้าไปถึงไหนวะ”
“ไม่ได้งอน”
“งอนชัดๆ งอนเป็นตุ๊ดเลย”
ชยุตเสียงดัง “ก็บอกว่าไม่ได้งอน” ชยุตพูดจบก็เดินปั้นปึ่งออกจากห้องไป หมอไทยตะโกนไล่หลัง “อีกนิดจะเดินตูดบิดแล้วนะเว้ย” หมอไทยมองตามขำๆ
โรงเรียนแพรพิณ แพรพิณเดินเข้ามาในห้องเรียน ซึ่งพรนางฟ้าและสามเด็กนั่งอยู่ก่อนแล้ว
แพรพิณถามเนือยๆ “ถึงนานแล้วเหรอ” พรนางฟ้าพยักเหี่ยวๆ “สักพัก”
“บัวล่ะ”
“ออนเดอะเวย์”
“แกเป็นอะไรรึเปล่า”
“เปล่า แกอะ”
“เปล่า” แพรพิณวางของลงบนโต๊ะเหม่อๆ สามเด็กมองเห็นอาการนั้นก็มองหน้ากัน
ญี่ปุ่นเปรย “คุยกันบ่เหมือนคนมีวิญญาณเลยเน่อ”
กุ๊กกิ๊กเสริม “ท่าจะอาการหนักมาก...ทั้งสองคน” จิ๋วจิ๋วฟันธง “แบบนี้อกหักชัวร์”
พรนางฟ้า/แพรพิณ “เปล่า!”
สามเด็ก “เหรอ!” สองคนมองหน้ากัน บัวบุหงาเดินเข้ามาเร็วๆ มือสางผมไปด้วย
“โทษทีนะที่มาช้า รถติดนิดหน่อย”“ติดได้ไง ทุกทีพี่บัวมามอไซไม่ใช่หรอ”บัวบุหงานิ่งๆ เขินนิดๆ “อ๋อ..วันนี้คุณพันธิตมาส่งน่ะ”
สามเด็กส่งเสียงแซวทันที “แหมๆๆๆๆๆๆๆๆ”บัวบุหงาจริงจัง ดุ แมน “เฮ้ย ไม่ล้อดิ ประชุมได้ยังเร็วๆๆๆๆ”
โรงเรียนแพรพิณ จิ๋วจิ๋วกางเอกสารทั้งหมดลงตรงหน้าพรนางฟ้า บัวบุหงา แพรพิณ มีกุ๊กกิ๊กกับญี่ปุ่น ถือเอกสารในมือขนาบข้างเป็นผู้ช่วยจิ๋วจิ๋ว
“นี่เป็นเอกสารที่พวกหนูตามหามาจากพวกนิตยสารบันเทิงเก่าๆนะคะ ข้อมูลบางอย่างอาจจะจางไปนิด แต่พออ่านได้ค่ะ”
“ข้าเจ๊าหากั๋นน๊านนนนขนาด” ญี่ปุ่นรีบเสนอหน้า จิ๋วจิ๋วหันไปเหล่นิดนึงแล้วพูดต่อ
จิ๋วจิ๋วต่อ “ก่อนที่คุณพาทีจะย้ายมาที่จีพี ค่ายของบลูปรินซ์ในปัจจุบัน คุณพาทีเคยเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับ เอ็มไพร์เรคคอร์ดส์มาก่อน”