บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 10 หน้า 5

“พวกหนูไปคุยกับพี่พาทีมาแล้วค่ะ พี่พาทีบอกว่าเต็มที่ได้เลยเพราะบลูปรินซ์รักแฟนคลับมาก ปีนี้บลูปรินซ์เจอข่าวไม่ดีมาเยอะ พี่ช่วยเปิดให้กำลังใจพวกเค้าหน่อยนะคะ” นาเดียร์ร้องไห้ เจ้าหน้าที่เริ่มใจอ่อน “นะคะพี่ พวกหนูรักบลูปรินซ์จริงๆ หนูอยากให้เค้ามีความสุข แค่สามนาทีเอง นะคะ” “โอเคน้อง โอเค” นาเดียร์ร้องไห้สมจริง เจ้าหน้าที่มาปลอบ “เย่!” นาเดียร์ยิ้มดีใจ

พรนางฟ้าเดินหานาเดียร์ผ่านโซนควบคุม เจ้าหน้าที่เรียกพรนางฟ้า “คุณแองจี้ครับ คุณแองจี้” “คะ เดี๋ยวกลับมาคุยนะคะพี่ แองจี้รีบ” พรนางฟ้ารีบเดินผ่านไป เจ้าหน้าที่ยืนถือแผ่นดิสก์งงๆ ไม่รู้จะทำยังไง

พรนางฟ้าเดินไปที่มุมหนึ่งของห้องแถลงข่าว มองหานาเดียร์แต่ก็ไม่เจอ นาเดียร์ อนาสตาเซีย ลีเดียเดินก้มหน้าผ่านมา พรนางฟ้าไม่รู้ว่าเป็นนาเดียร์ แต่จำอนาสตาเซียกับลีเดียได้“จะกลับแล้วเหรอน้อง ไม่ท้าเต้นกับพี่ก่อนเหรอ”“ไม่ดีกว่าค่ะ...กลัวชนะ”“ไม่รู้จักอะไรซะแล้ว อีเด็กพวกนี้!”พรนางฟ้าชนนาเดียร์ นาเดียร์ก้มหน้า พรนางฟ้าพยายามมอง รู้สึกคุ้น อนาสตาเซียกับลีเดียรีบขัดขึ้นมา “ไปตรงอื่นเถอะค่ะเพื่อนๆ ไม่อยากอยู่ดูพวกขี้แพ้แถวนี้” ทั้งสามคนรีบเดินออกไปอีกทาง พรนางฟ้าโกรธ มองตามหลังนาเดียร์ รู้สึกคุ้น โทรศัพท์ดังขึ้น พรนางฟ้ารับโทรศัพท์“เจอยัง”“ยัง! แกล่ะ”“ยังเหมือนกัน”

ข้างเวที อรนาฏมาเดินตามหาพันธิต พอเห็นพันธิตระยะไกลๆ ก็หยุดเดินแล้วแอบมองพันธิตกับบัวบุหงา บัวบุหงาโอดโอยเจ็บมือ พันธิตช่วยนวด “โอ๊ย! เบาๆ สิคุณ ส้นสูงด้วยเนี่ยเป็นอะไรหรือเปล่าไม่รู้” “ผมไม่เข้าใจคุณเลย แค่ทั้มไดรฟ์อันเดียว ทำไมยอมลงทุนขนาดนี้ สรุปว่ามันมีคลิปโป๊อยู่ใช่มะ” “บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ !” บัวบุหงาหน้าแดง พันธิตยิ้ม นวดมือให้เบาๆ แพรพิณเดินมาเห็นพอดี “อ้าวบัว เป็นอะไรอ่ะ” “เห้ยแพร แกมาก็ดีแล้ว แกเอาทั้มไดรฟ์นี้ไปให้...” บัวบุหงาเห็นพันธิตก็รีบหยุดพูด พยายามเรียบเรียงคำพูดใหม่ให้แพรพิณเข้าใจและไม่มีพิรุธ “นี่ทั้มไดรฟ์ของแองจี้ไง ที่มีข้อมูลสำคัญที่มันจะใช้อ่ะ แกเอาไปให้มันที” “ข้อมูลสำคัญ” “ข้อมูลสำคัญ เรื่องสำคัญของวันนี้ของพวกเรา ที่รออยู่ไง” บัวบุหงาขยิบตา แพรพิณเข้าใจ