บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 6 หน้า 12
“ขอบคุณนะคะ ... คุณไปนอนเถอะ ชั้นไม่กวนแล้ว”
“หยิบขวดน้ำให้หน่อย” พรนางฟ้ายื่นให้ พาทีถอนหายใจแล้วเดินหันหลังจะกลับห้องไป พรนางฟ้าตัดสินใจอย่างรวดเร็ว แล้วเรียกพาทีไว้ “เดี๋ยว”
พาทีหันมา พรนางฟ้าส่งสายตาเยิ้ม ยิ้มหวานให้ “ฝันดีนะคะ”
พาทีได้ยินก็อึ้งไปทำตัวไม่ถูก เดินขึ้นชั้น 2 ไปงงๆ พรนางฟ้ามองตามแล้วหัวเราะเบาๆ
เมื่อพาทีเข้าห้องไป พรนางฟ้าหุบยิ้ม ตัดสินใจเดินย่องไปในครัว พรนางฟ้าชะงัก เมื่อเท้าเหยียบลงไปบนหมวกแก๊ปใบนึง พรนางฟ้าก้มลงไปหยิบขึ้นมา เป็นหมวกแก๊ปของคฑา
พรนางฟ้ายิ้มกริ่มดีใจที่เจอหลักฐานชิ้นสำคัญ
โรงพัก บัวบุหงาอยู่ในกรงขัง เอื้อมมือสุดแขนไขว่คว้าเรียกคุณตำรวจ มือข้างหนึ่งถือมือถือตัวเองเอาไว้
“ง่า คุณตำรวจค้าปล่อยหนูเถอะค่า หนูบอกแล้วว่าหนูไม่ได้ทำร้ายใคร”“ไปยืนลับๆล่อๆ หน้าบ้านคุณหญิงท่าน แล้วยังขัดขืนเจ้าหน้าที่ตำรวจอีก ให้โอกาสประกันตัวก็บุญแล้ว ไลน์หาเพื่อนแล้วไม่ใช่หรอไง”
“แล้วถ้ามันหลับอยู่ล่ะคุณตำรวจ! หนูไม่ต้องอยู่ในนี้ไปทั้งคืนหรอ”“งั้นก็นอนในนี้ไปก่อน จะได้ไม่ไปทำความเดือดร้อนให้คนอื่น”
ตำรวจพูดเสร็จแล้วเดินหนี ทิ้งให้บัวบุหงากรีดร้องอยู่อย่างนั้น
“คุณตำร๊วจจจจจ กลับม๊า!!! ฮือ... “ บัวบุหงาจิ้มมือถือแรงๆ “ฉันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง ไอ้ฟ้านะไอ้ฟ้า ทำไมไม่ตอบไลน์ซะทีวะเนี่ยฮือ!!! ปล่อยหนูออกไปที๊ แงงงงงงง ชั้นเป็นคนดีนะ!”
บัวบุหงารันทดกับชะตาชีวิตตัวเองอย่างมาก
บ้านบลูปรินซ์ พรนางฟ้ารอให้พาทีขึ้นห้องไป ก็ปิดไฟแล้วตั้งท่าจะรีบเดินออกไปจากบ้าน มีหมวกของคฑาอยู่ในมือ หยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์ไลน์
“ส่งโลเคชั่นมาให้หน่อย ชั้นกำลังจะไปช่วยพวกแกละ”
ยังไม่ทันจะทำอะไรต่อ พรนางฟ้าก็ชนปึกเข้ากับร่างหนึ่งอย่างจัง พรนางฟ้าช็อก เงยหน้าขึ้นมาเห็นเป็นจุงเบ....!!!! จุงเบยิ้มลูกหมีตามเคย เอียงคอนิดๆ
“แองจี้จะแอบไปไหนหรอครับดึกๆ”“ชั้น... เอ่อ ...ชั้น” “ฮั่นแน่ หนีเที่ยวล่ะสิ ไม่เป็นไรครับ จุงเบไม่บอกใครหรอก... แต่รีบไปรีบกลับน้า แล้วก็อย่าเมามากด้วย Nite” จุงเบใช้สองนิ้วแตะปากตัวเอง ส่งจูบให้พรนางฟ้าแล้วขึ้นบันไดไป
พรนางฟ้าถอนหายใจอย่างโล่งอก รีบออกไปช่วยเพื่อน...