บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 6 หน้า 13
ห้องหมอไทย แพรพิณผงะ กำลังจะเดินหนีแต่แล้วเสียงไลน์ก็ดัง แพรพิณสะดุ้ง แพรพิณกระซิบ “อีบัวเป็นอะไรโวยวายทำไมเนี่ย” เสียงไลน์ยังดังมาไม่หยุด แพรพิณรีบกดปิดเสียง
แพรพิณพิมพ์ “อิบัวอีโง่ ขอด่าหน่อยเถอะ...อีฟ้าก็อีกคนไม่เตรียมตัวอะไรเลยย”
แพรพิณกดแชร์โลเกชั่นส่งไปให้
แพรพิณพิมพ์ “แชร์ละ จบนะ...ทีนี้จะได้หาหลักฐานได้ซะที”
แพรพิณกดล็อกมือถือ แล้วมองซ้ายมองขวา เจอลิ้นชักก็จะตรงเข้าไปค้น แต่หมอไทยดันขยับตัว พร้อมส่งเสียงพึมพำอะไรไม่รู้... แพรพิณชะงัก รีบก้มหลบข้างเตียง หมอไทยขยับตัวอีกสักพัก ก็ลุกขึ้นมาฉี่ในห้องน้ำ โดยที่ไม่ปิดประตู แพรพิณมองตามลุ้นๆ ก่อนจะใช้จังหวะนั้นมองไปทางระเบียงห้องหมอไทย คิดอยู่ว่าควรไปหลบตรงระเบียง แต่แพรพิณก็ลุ้นกลัววิ่งไม่ทัน เสียงหมอไทยเข้าห้องน้ำยังคงดัง แพรพิณตัดสินใจ วิ่งออกไปตรงระเบียง
หมอไทยกดชักโครกแล้วเดินออกมา ได้ยินเสียงประตูระเบียงปิดดังตึง! ก็งง จ้องเขม็งไปทางนั้น แพรพิณหลบอยู่อย่างลุ้นๆ หายใจให้เบาที่สุด หมอไทยเอะใจ เดินไปดูตรงระเบียง
แพรพิณลุ้น เห็นว่าหมอไทยเดินใกล้เข้ามา หมอไทยเดินมาหยุดหน้าระเบียง ตัดสินใจเอื้อมมือไปเปิด เสียงเคาะประตูหน้าห้องหมอไทยก็ดังขึ้น “คุณหมอไทยคะ คุณหมอไทย”
หมอไทยชะงัก เดินออกไปหาชะเอม แพรพิณถอนหายใจทันที
ชะเอมพาหมอไทยมาชี้ตรงจุดที่แจกันแตก
“นี่ไงคะ หลักฐานที่ชะเอมว่า ในบ้านเราต้องมีคนร้ายแอบซ่อนตัวอยู่แน่ๆค่ะ”
หมอไทยมองเศษแจกันเครียดๆ
แพรพิณที่ยังอยู่ตรงระเบียงรีบไลน์หาเพื่อนทันที
“ใครก็ได้ช่วยด้วย ทุกคนในบ้านตื่นหมดแล้ว ชั้นหนีออกไปไม่ได้”บัวบุหงไลน์กลับ “ชั้นก็อยากไปช่วยแกหรอกนะ แต่ชั้นอยู่นี่!”
บัวบุหงาถ่ายรูปตัวเองเซลฟี่กับกรงขังแล้วส่งไปให้ แพรพิณตกใจมาก
“บัว แกไปทำไรที่นั่น”“แวะกินข้าวมั้ง ถามได้ .... แล้วไอ้ฟ้าอยู่ไหน”
พรนางฟ้าพิมพ์ไลน์ลงไป “อยู่นี่” พรนางฟ้ายืนอยู่หน้าวังมัจฉาเรียบร้อย
ห้องโถงวังมัจฉา หมอไทยอยู่กับชะเอม สาวใช้ 3-4คน หมอไทยนึกได้เห็นอะไรแวบๆ ตรงประตูระเบียง หมอไทยยิ่งคิดยิ่งแน่ใจ หันไปพูดกับชะเอม
“ผมรู้ครับ ว่าคนร้ายตอนนี้ซ่อนอยู่ที่ไหน”“ที่ไหนคะ”
หมอไทยเริ่มต้นเดินนำ แต่ไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงกริ่งดังลั่นบ้าน