บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 17 หน้า 3
ในป่า หัวหน้าทหารเขมรยิงตอบโต้กับองอาจก็หลบเข้าที่ซ่อน องอาจบรรจุกระสุนล็อตใหม่อยู่จนเสร็จ โผล่ออกมาจะยิงทหารเขมร แต่ต้องชะงักเมื่อทหารเขมรยิงสวนกลับมา องอาจรีบหลบกลับมาที่กำบัง เห็นกระสุนเจาะเปลือกต้นไม้จนกระจุย เข้มกับขวานซึ่งสมทบอยู่กับหัวหน้าทหารเขมร
“เฮ้ย ระวังหน่อยโว้ย เดี๋ยวคุณอัญชันถูกลูกหลง”
หัวหน้าทหารเขมรไม่สนใจที่เข้มพูดยังคงยิงใส่ทางองอาจ องอาจโผล่ไปยิงเปิดทางหลายนัด ก่อนจะฉวยโอกาสวิ่งหนีไป
“ไอ้องอาจ” กระสุนหลายนัดหวุดหวิดถูกองอาจ แต่องอาจก็รอดไปได้ หัวหน้าทหารเขมรซึ่งถือปืนไรเฟิลลดปืนลงอย่างเจ็บใจ
บริเวณลานหินผา ตะโพนกำลังประคองกัลป์หนีมา โดยมีอัญชันถือปืนเหลียวซ้ายแลขวาระวังหลัง แต่แล้วก็มีกระสุนกราดยิงมาตรงกลางวงของพวกเขา
“เฮ้ยระวัง” ตะโพนลากกัลป์หลบไปหาที่กำบังทางหนึ่ง ขณะที่อัญชันรีบโผไปอีกทาง ทำให้เกิดการทิ้งช่วงห่างกัน อัญชันเห็นพวกกลุ่มทหารเขมรกำลังไล่ตามมา ก็หันไปยิงใส่นัดหนึ่งจนพวกมันต้องชะงักหาที่หลบ
“ยิงต่อสิครับคุณอัญชัน เป่าพวกมันให้กระจุยเลยครับ”
อัญชันเอานิ้วจุปาก แล้วชี้ที่ปืนส่งสัญญาณให้รู้ว่ากระสุนหมด
“กระสุนหมด พวกมันมากันเป็นฝูง ตายละหว่า”
บริเวณลานหินผา กลุ่มทหารเขมรยิงไปทางพวกกัลป์ที่หลบอยู่ กัลป์ ตะโพน และอัญชันก้มหลบอยู่ที่ต้นไม้คนละต้น
“เอาไงดีวะไอ้กัลป์ ขืนมันบุกเข้ามาเมื่อไหร่เราจอดไม่ต้องแจวแหง”
กัลป์คิด “ต้องหาอาวุธเพิ่ม”
“ตอนเนี้ยนะ จะหาที่ไหนวะ”
“จะที่ไหนละ” กัลป์คิดไม่ตกเดินสวนเข้าไป ตะโพนเดินตามไปด้วย กัลป์เจอไม้จึงใช้ไม้ตีสมุนล้มทั้งคู่ กัลป์โยนปืนให้ตะโพน ตะโพนยิ้มร่ารีบคลานออกไปคว้าปืน
“สุดยอดไปเลยไอ้กัลป์ ได้ปืนมาใช้ฟรีๆสองกระบอก”
กัลป์ยิ้มรับ แต่แล้วชะงัก เมื่อได้ยินเสียงคนที่กำลังมาทางอัญชันจึงหันไป “อัญชัน”
อัญชันสะดุ้งเมื่อถูกขวานกระชากตัวไปจากที่ซ่อน ส่วนเข้มรีบยกปืนยิงใส่กัลป์ทันที จนกัลป์ต้องรีบกระโดดหาที่ซ่อน ตะโพนเห็นท่าไม่ดี จึงยิงใส่เข้มถูกเข้าที่บ่าของมันล้มไป ขวานรีบยิงใส่ตะโพนทันที “ไอ้สัปเหร่อ มึงตาย”
ตะโพนรีบหลบพัลวัน