บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 21 หน้า 3
“ได้เลยลุง” องอาจจุดระเบิดกระป๋องอีกลูก ปาไปอีกทาง โดนพวกสมุนแสนที่ยังยิงต่อสู้กับรองเพชร
ฝั่งรองเพชร จ่ากานพลูลดปืนลงอย่างงุนงง แล้วบอกรองเพชร
“ฝุ่นตลบ ไม่รู้ใครเป็นใครแล้วครับรองฯ”
“ผมว่าตอนนี้เราเปิดก่อนเถอะครับ ขืนยิงเข้าไปอาจโดนผู้มีพระคุณที่มาช่วยเราก็ได้”
รองเพชรคิดนิดหนึ่ง “ตกลง พวกเราถอย!”
เพลิงเห็นรองเพชร จ่ากานพลู หมู่กร๊วก พากันถืออาวุธเดินลัดหนีไปในป่าข้างทางก็พอใจ ก่อนจะหันมาเห็นกัลป์ปรากฏตัวขึ้น เพลิงพยักหน้าให้สัญญาณตามแผน กัลป์พยักหน้ารับก่อนจะหวดคมแฝกฟาดเพลิงที่ศีรษะจนหัวแตก เพลิงก้มหน้าปล่อยให้เลือดหยดติ๋ง ก่อนจะเงยขึ้นมาอีกครั้งอย่างข่มกลั้นความเจ็บ กัลป์ล่าถอยหายไปในม่านควัน มั่นเพิ่งหายจุกที่โดนถีบ มั่นกุมท้องลุกโซเซมองไปรอบตัวอย่างมึนงง เพราะมีแต่ความวุ่นวายเต็มไปหมด ขณะที่มั่นจะคว้าปืนของมันที่หล่นอยู่ มันก็ได้ยินเสียงง้างนกดังขึ้น พอเงยหน้าก็เห็นองอาจถือปืนอยู่กับตะโพน “ไอ้หมอขายยา ไอ้ตะโพน”
“สั่งให้พวกเอ็งถอยไปเดี๋ยวนี้ เร็ว!” มั่นลังเล ตะโพนรีบตะคอก
“เร็วสิวะ ประเดี๋ยวปั๊ดพ่อยิงไส้แตก สั่งเร็ว”
มั่นกลัวๆกล้าๆ ร้องออกมา “เอ่อ เอ่อพวกเรา”
“ดังๆ!!!”
“เออ! เฮ้ยพวกเรา อยู่ไม่ได้แล้วโว้ย รีบถอยก่อน”
“ทีนี้ก็วิ่งไป วิ่ง!”
มั่นค่อยๆก้าวถอยไปอย่างกลัวๆ ตะโพนรำคาญเอาปืนยิงที่พื้นตรงหน้าตูม มั่นตกใจแทบโดด “อร้าย”
“มึงจะย่องหาเมียมึงเรอะ วิ่งโว้ย วิ่ง!!” มั่นพยักหน้ากึ่งเดินกึ่งวิ่งกับสมุนที่เหลือ เพลิงกุมศรีษะแล้วหันมา
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง เลือดต้องล้างด้วยเลือด”
ถนนจากไร่ราชสีห์มุ่งหน้าไปสถานีตำรวจ รองเพชร จ่ากานพลู หมู่กร๊วก ถือปืนหนีหันรีหันขวางมาในป่า
หมู่กร๊วกชะเง้อมองหลังอย่างได้คิด “เสียงปืนเงียบแล้วจ่า ท่าทางพวกมันคงไม่ตามมาแล้ว”
“เออ ค่อยโล่งใจหน่อย” จ่ากานพลูรายงาน “เดี๋ยวเราเดินลัดทางนี้ไปอีกหน่อยก็เจอถนนเข้าอำเภอแล้วครับ”
“งั้นรีบไปเถอะ” เสียงปืนอีกนัดดังขึ้น ต้นไม้ใกล้ๆรองเพชรโดนยิงเปลือกกระจุย ทุกคนสะดุ้งหันไปเห็นหมวดนิตย์ถือปืนอยู่ “จะรีบไปไหนครับรอง”
จ่ากานพลูต่อว่า “หมวดนิตย์ เล่นบ้าอะไรของคุณเนี่ย”