บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 8 (2/2) หน้า 5

แจ่มกับมิ่งถอนใจพร้อมกัน “เฮ้ออออ....”

“นี่ถ้าชั้นถ่ายทอดสดได้นะ จะส่งสัญญาณผ่านดาวเทียมไปให้คุณชายดูเลย” แจ่มเอ่ย

“แหม...พี่มิ่งก็ด้วยแหละจ้ะ อยากจะควักหัวใจคุณชายมาให้คุณเม่ยดูเหมือนกัน จะได้รู้แล้ว รู้รอดไปซะ” ทั้งมิ่งและแจ่มถอนใจอีกที “เฮ้ออออ...”

“คุณไปอยู่ที่ไหน..คุณชาย??” เม่ยยืนชะเง้อ ไม่เห็นโชวกลับมาสักทีก็รู้สึกเศร้า เม่ยน้อยใจที่โชวไม่สนใจตน ทำเหมือนไม่แคร์เม่ยแล้ว

ที่ผับ บริกรแอบเทยานอนหลับใส่แก้วเครื่องดื่มแล้วยื่นให้โชว โชวยกแก้วดื่มรวดเดียว วีนัสที่มอง อยู่ยิ้มพอใจ

“วิธีคลาสสิก- - ตลอดกาล!!” วีนัสพึมพำ ยิ้มออกมาที่ได้ใช้วิธีนี้อีกจนได้  

สักพัก โชวก็ฟุบคาโต๊ะหมดสติไปเลย วีนัสเดินเข้ามาสั่งบริกรที่บริการอยู่ “พาไปที่รถชั้น” บริกรพยักหน้าแล้วประคองโชวออกไปกับวีนัส

วีนัสกับบริกรช่วยกันแบกโชวที่เมาไม่ได้สติออกมาจากในผับ พวกสมุนที่รออยู่หน้าผับรีบเข้าไปหา “ประมุขครับ”

“ประมุขให้ชั้นมารับไปต่อที่อื่น พวกแกไม่ต้องตาม” วีนัสเอ่ยสั่ง

“แต่...” ลูกสมุนทำท่าลังเล

“ประมุขคะ” วีนัสทำเป็นเรียกโชว 

โชวงัวเงียลืมตามา เห็นหน้าวีนัสก็โวยวาย “ไป! อย่ามายุ่ง” 

พวกสมุนหน้าเจื่อน วีนัสยักคิ้วให้ ไงล่ะ ... ลูกสมุนคำนับโชวแล้วเดินออกไป วีนัสยิ้มสะใจ 

“อย่ามายุ่งกับเม่ยของฉัน” โชวเพ้อต่อ  

วีนัสได้ยินหุบยิ้มกึก! หน้าตึงแล้วหันไปสั่งบ๋อย“พาไปที่รถ” วีนัสสั่ง 

บริกรหิ้วปีกโชวจะไปที่รถวีนัส แล้วทันใดนั้น...ก็มีมือใครบางคนมาจับไว้มือวีนัสไว้ 

วีนัสชะงักหันไป เห็นเป็นอนาวิล “วิน !!!” 

“เอาตัวมันมาให้ผม” 

“ไม่ !!” วีนัสปฏิเสธ แต่อนาวิลไม่สนใจกระชากตัวโชวออกมาทันที

เวลาต่อมา โชวที่นอนอยู่กับพื้นถูกเอาน้ำสาด จึงค่อยๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา โชวงงมึนไปหมดว่าตนมา อยู่นี่ได้ไง พอมองไปด้านหน้ารถก็เห็นใครบางคนยืนหันหลังมองวิวแม่น้ำอยู่ อนาวิลได้ยินเสียงก็เหลือบไปมอง  โชวยังเอามือกุมๆหัว ปวดหัวอยู่ ยังไม่สร่างเต็มที่