บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 11

มุมหนึ่งใกล้สนามแบด กลุ่มบัญชาที่หลบอยู่หลังกำแพงโดนยิงใส่ เวรี่มาสมทบกู๊ด สองโจรสบตากัน หัวเราะ เวรี่โยนระเบิดไปทางบัญชาแล้วทำท่าอุดหู กู๊ดทำท่าจุ๊ปาก ทั้งสามมองระเบิด มองหน้ากัน จ่าแดงผวาเข้าไปหยิบโยนกลับไปได้นิดเดียวก็ระเบิด ทั้งหมดถูกฝุ่นระเบิดกลบ

บัญชา และกลุ่มพยายามยิงสู้ เวรี่เดินเข้าหาพร้อมยิง กู๊ดไปอีกทาง บัญชาให้สัญญาณจ่าแดงถอย จ่าแดงถอยไปยิงไป น้ำผึ้งไม่ยอมถอยจนบัญชาต้องไปลากมา เวรี่กับกู๊ดแยกกัน โผล่มาดักหน้าหลัง ตอนนี้กลุ่มบัญชาถูกปิดทางหนีทั้งสองทาง

เสียงปืนดังต่อเนื่อง ไซเรนยังเงื้อไม้แหลมจะแทงตี๋ใหญ่อยู่ แต่ด้วยความที่ไซเรนไม่ใช่คนเลว และเหตุผลที่ได้ยินมาทั้งเกี่ยวกับพ่อและตี๋ใหญ่ทำให้ไซเรนฆ่าตี๋ใหญ่ไม่ได้ เนสเข้ามากอดห้ามไซเรนให้หนีก่อน ไซเรนไม่เข้าใจตัวเองที่ไม่สามารถฆ่าคนที่ทำลายครอบครัว เพราะลึกๆ ไซเรนเริ่มเชื่อว่าตี๋ใหญ่ไม่ได้เลวจริง

เนสเข้ามาขวางกลัวสุดขีด กอดลากไซเรนไป “ไปเถอะๆ ไซเรน”

“หนีก่อน” ตี๋ใหญ่เอ่ย 

ไซเรนมองเนสที่มีคราบเลือด ได้สติขึ้นมาเล็กน้อย เชนมาพยุงตี๋ใหญ่ที่มีสติมากขึ้นแล้ว ตี๋ใหญ่ลุกนำไป หยิบปืนที่โจรยึดไป ตามออกไป ทั้งหมดทยอยเดินออกผ่านช่อง ตี๋ใหญ่หยุดมองไปอีกทางที่ยิงกัน แต่ตอนนี้เสียงยิงเงียบลงแล้ว ไซเรนไปอีกทางมองไปที่ตี๋ใหญ่ 

“ไปเหอะพี่ ตำรวจคงใกล้จะถึงแล้ว” 

มือน้ำผึ้งกำลังเปลี่ยนแม็ก ดูสั่นๆ จ่าแดงใส่ลูกปืนลูกซอง  กลุ่มบัญชาจนมุม  ทั้งสองฝั่งโจรค่อยๆคืบเข้าใกล้ 

“เหลือกระสุนเท่าไหร่” บัญชากังวล

น้ำผึ้งเปลี่ยนแม็ก เริ่มหน้าเสีย “แม็กสุดท้ายแล้วค่ะ”

จ่าแดง นิ่งๆใส่กระสุน “ผมเหลือห้า ผมว่าดีที่สุดตอนนี้คือฝ่าออกไป”

บัญชานิ่งคิด น้ำผึ้งเริ่มกลัว จ่าแดงมองทุกคนแบบเห็นใจ

 “ข้างในนั้นน่ะ เงียบจังสวดมนต์กันอยู่เหรอจ๊ะ” เวรี่ตะโกนย่ามใจว่าได้เปรียบ เวรี่จะเดินออกไปยิง แต่มีกระสุนยิงมาโดนใกล้เวรี่  เวรี่หันไปยิงตอบฝุ่นฟุ้งไปทั่ว