บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 9 หน้า 4
vขวัญใจเดินกระเด๊กๆไปคนเดียวได้สักพักก็ทำท่าจะล้มอีก สหรัฐรีบวิ่งเข้าไปประคองทันก่อนขวัญใจจะล้มได้พอดี
สหรัฐประคองขวัญใจลงจากรถที่จอดที่หน้าหอพัก ขวัญใจชะงัก ไม่เคยให้ผู้ชายขึ้นห้องมาก่อน
สหรัฐเดาความคิดขวัญใจออก ก็รีบบอก “ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกน่า คุณก็รู้ ผมเป็นเกย์”
ขวัญใจนิ่งคิดอยู่สักครู่ก็พยักหน้ายอมรับให้สหรัฐประคองขึ้นห้องไป
ขวัญใจไขกุญแจหน้าห้อง แต่ไม่ถนัด สหรัฐเลยคว้ากุญแจไปจากมือขวัญใจแล้วช่วยไขประตูหน้าห้องให้ซะเอง พอประตูเปิดออก ขวัญใจก็ก้าวเข้าไปในห้องแล้วเปิดไฟ สหรัฐตามเข้าไป สหรัฐพาขวัญใจเข้ามาในห้อง แล้วกวาดตามองไปทั่วห้อง เห็นห้องสะอาดอาดสะอ้านดี ก็แอบยิ้ม
“มองอะไรอ้ะ!?”
“นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ผมได้มีโอกาสเข้ามาในห้องคุณ ห้องนี้คุณเช่าเองเหรอ”
ขวัญใจส่ายหน้า “ห้องเนี้ย..เจ๊สวยเช่าให้พวกฉันอยู่ เจ๊สวยมีบุญคุณกับพวกเรามากเลยนะ”
“อาเป็นคนใจดีและมีน้ำใจเสมอ”
“คนที่ทอร์นาโดคนอื่นๆ เจ๊ก็เช่าห้องให้ทุกคน ยกเว้นแต่คนที่มีบ้านของตัวเอง เออ..ถ้าคุณหิวน้ำไปรินเอาเองนะ ฉันเดินไม่ไหว”
สหรัฐล้อ “รู้คร้าบบบบบ.. “ เขาเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำออกมารินน้ำใส่แก้ว 2 ใบ แล้วเอาแก้วมายื่นส่งให้
ขวัญใจใบหนึ่ง “อ้ะ รีบกินยาแก้อักเสบซะสิคุณ จะได้ไม่ปวดมาก”
ขวัญใจพยักหน้ารับ รับแก้วมา ควานหาถุงยาในกระเป๋า แล้วกินยากินน้ำ
มะม่วงหาว มะนาวโห่ กำลังยืนล้างเครื่องสำอางอยู่ที่หน้ากระจก
มะม่วงหาวเพลีย “คืนนี้ร้องซะหมดแรงเลยอ้ะ”
“ใช่”
ทันใดนั้น ก็มีแก้วน้ำแดงใส่น้ำแข็งเต็มเปี่ยม ดูเย็นชื่นใจน่ากิน ยื่นมาให้ให้มะม่วงหาว มะนาวโห่ คนละแก้ว สองสาวหันไปมองเห็นขวัญตากับหยิก เอาน้ำหวานเข้าส่งให้ พลางยืนยิ้มหวานจ๋อย)
“ขอบคุณมากนะจ๊ะที่ช่วยรับภาระร้องเพลงแทนพี่ขวัญน่ะ”
มะนาวโห่ถ่อมตัว “โฮ้ย ! เรื่องแค่นี้เล็กน้อยจะตายไป ขวัญใจเคยช่วยเรามาตั้งเยอะตอนที่คาเฟ่ปิดน่ะ”
มะม่วงหาวเสริม“ใช่ๆ ตอนนั้นไม่ได้ขวัญใจไปช่วยงานเปิดหมวก เราคงแย่แน่ เพราะฉะนั้น..เรื่องแค่นี้... “ เธอพูดพร้อมกันกับมะนาวโห่ “เล็กน้อย!”
มะนาวโห่ถาม “เออ! ว่าแต่ขวัญใจเป็นไงมั่งอ้ะ”
สหรัฐกำลังมองขวัญใจทุกอิริยาบถ พอเขาเห็นขวัญใจวางแก้วน้ำลง แล้วหน้าซึมไป ก็อดถามไม่ได้ “เป็นอะไรไป?”