บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 16 หน้า 11

เจ๊สวยคุยโทรศัพท์กับศรุต “ว่าไงนะ ขวัญใจขอมาพบลูกที่บริษัทเหรอ”
“ครับแม่ เธอโทรมาบอกจะขอเข้ามาบ่ายนี้ครับ”
“คุณพระคุณเจ้าช่วย แม่ตื่นเต้นจังเลย”
“ใจเย็นๆไว้ครับแม่ อย่าเพิ่งคิดไกล ไว้ผมได้คำตอบจากเธอเมื่อไหร่ ผมจะรีบบอกแม่ทันทีนะครับ”
“จ้ะ แม่จะรอนะ” เจ๊สวยวางสาย จิตใจจดจ่อว่าขวัญใจจะให้คำตอบอะไรกับศรุต
เจ๊สวยกำลังนั่งทำงานอยู่ เจ๊สีฟ้าช่วยเช็ดถูในบ้าน)
“ไม่ต้องทำหรอกเจ๊ฟ้า เดี๋ยวแม่บ้านเขาก็มาทำเองแหละ”
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันขี้เกียจนั่งเฉยๆ แล้วนี่ทั้งฉันทั้งลูกมาอาศัยอยู่บ้านนี้ด้วยกัน จะไม่ให้ทำอะไรเลย..มันก็จะดูดายเกินไปนะ” เจ๊สีฟ้าปัดกวาดไปจนไปถึงกรอบรูป เจ๊สีฟ้าหยิบขึ้นมาดูเป็นรูปเจ๊สวยกับเฮียศาสตร์สมัยก่อน เจ๊สีฟ้าหน้าเศร้าสลดลง
เจ๊สวยเห็นว่าเจ๊สีฟ้ากำลังดูรูปเฮียสาสตร์อยู่ ก็เดาอารมณ์ได้ “แล้วนี่เจ๊ได้คุยกับเฮียเขาบ้างไหมน่ะ”
เจ๊สีฟ้าส่ายหน้า “เฮียเขาก็โทรมาหาเหมือนกันแหละ แต่ว่าฉันไม่รับ คนอย่างเฮีย..ต้องเจอสั่งสอนแรงๆซะบ้างว่าถ้าไม่รู้จักรักคนในครอบครัว สุดท้ายชีวิตก็จะต้องไม่เหลือใครยังงี้แหละ”
เจ๊สวยพยักหน้าเศร้าๆ แล้วทำงานต่อ แล้วมือถือเจ๊สวยก็สั่น แบบว่ามีข้อความเข้า เจ๊สวยหยิบมือถือมาดู เห็นขึ้นข้อความว่า “ฉันอยากคุยกับแกเรื่องหุ้น ฉันจะไปรอแกที่ทอร์นาโด มาคนเดียวนะ แล้วอย่าบอกใครด้วย (ลงชื่อ) เฮียศาสตร์”
เจ๊สวยหน้าเครียดขึ้นมาทันที แต่พยายามสะกดไว้ แล้วบอกเจ๊สีฟ้า “ฉันออกไปธุระข้างนอกก่อนนะเจ๊”
เจ๊สีฟ้าพยักหน้ารับอย่างไม่รู้เรื่องอะไรด้วย เจ๊สวยรีบออกไป
ดวงดาวกดปิดมือถือเฮียศาสตร์ไปเลย “ตอนนี้ก็เหลือแค่รออีเจ๊สวยมันมาตายเป็นเพื่อนแก ฮึ อีเจ๊สวยนี่มันก็ทำฉันแสบนัก มันเห็นอีเด็กใหม่นั่นดีกว่าฉัน ยกย่องให้มันขึ้นเป็นนักร้องเทียบเท่ากับฉัน แล้วยังมาไล่ฉันออกอีก คราวนี้ถึงเวลาฉันเอาคืนพวกแกทุกคนแล้ว”
“อีคนอกตัญญู สมแล้วที่มึงไม่เจริญ”
ดวงดาวโมโหที่ถูกด่า ตบหน้าหน้าเฮียศาสตร์ผั๊วะ “พวกแกผลักดันให้ฉันต้องทำอย่างงี้เองนะ ช่วยไม่ได้”
เฮียศาสตร์โกรธเกลียดดวงดาวสุดขีด ถุยน้ำลายใส่หน้าดวงดาว น้ำลายเต็มหน้า ดวงดาวร้องกรี๊ดด้วยความขยะแขยง แล้วเลยตบหน้าเฮียศาสตร์สุดแรงอีกครั้ง จนเก้าอี้เฮียศาสตร์ล้มคว่ำลงกับพื้น ดวงดาวมองอย่างชิงชัง
“ปล่อยมันเอาไว้ยังงั้นแหละ เดี๋ยวมันก็จะต้องตายอยู่แล้ว” ดวงดาวเดินออกไป
หมึกเดินตาม ไฟในห้องปิดลง เหลือเพียงแสงสลัวราง เฮียศาสตร์เริ่มตั้งสติ พยายามจะดิ้นให้หลุดจากเชือกที่มัดตัวเอาไว้ให้ได้ แต่ก็ไม่สำเร็จ..
ขวัญตาเดินมาหาเหินฟ้า “คุณ..วันนี้คุณรัฐเขาเป็นอะไรรึเปล่าอ้ะ เขาท่าทางแปลกๆไงชอบก๊ล”