บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 15
บนเวที แอบเปิ้ลพยายามร้องเต้นอย่างสุดเหวี่ยง
หมึกลูกน้องเสี่ยวิบูลย์กระซิบเสี่ย “ทำไมไม่ใช่คุณดวงดาวขึ้นมาร้องละครับเสี่ย แล้วแบบนี้แผนการที่เราวางไว้จะทำยังไงครับ”
“ฉันว่าเรื่องนี้มันต้องมีเบื้องหลัง...” เสี่ยวิบูลย์ครุ่นคิดแล้วตัดสินใจลุกออกไปทันที หมึกรีบตามไป
เสี่ยวิบูลย์จ้ำอ้าวออกมา หมึกตามมาถาม “เสี่ยครับ เสี่ยจะไปไหนครับ”
“ฉันสังหรณ์ใจ หนูดวงดาวไม่น่าจะหายไปแบบนี้ทั้งๆที่วางแผนกันไว้ซะดิบดี เราต้องตามหาหนูดาวให้เจอ”
“ครับนาย! งั้นผมแยกไปตามหาทางโน้นนะครับ” หมึกรีบแยกออกไปอีกทาง
เสี่ยวิบูลย์กดโทรศัพท์หาดวงดาว แต่ก็ติดต่อไม่ได้
เวลาเดียวกัน มะม่วงหาว มะนาวโห่ ครูปิ๋ม ต่างสงสัยว่าทำไมไม่ใช่ดวงดาว)
มะม่วงหาวเอ่ย “ทำไมไม่ใช่ดวงดาวล่ะ”
มะนาวโห่ก็งง “นั่นนะสิ”
มะม่วงหาวเปรย “งั้นเฮียศาสตร์ก็โดนปรับแพ้สิ”
ครูปิ๋มรีบจุ๊ปาก
เชอร์รี่เดินกลับมานั่งยิ้มสะใจ
ลูซี่บอก “คะแนนไม่ขยับเลยค่ะเจ๊”
ครูแต๋วกลุ้มใจ “จะขยับได้ไง ดูหน้าคนดูสิ งงซะขนาดนั้น จะกดโหวตกันถูกสินะ”
เสี่ยวิบูลย์ยืนรออยู่นอกฮอลล์ หมึกวิ่งกลับมา
เสี่ยวิบูลย์รีบถาม “เจอมั้ย”
“ไม่เจอเลยครับเสี่ย...”
“หายไปไหนนะ”
ทันใดนั้น ก็มีผู้ชมผู้หญิงสองคนก้าวเข้ามา คนแรกเอ่ย “หน้าตาก็ดี ไม่น่าเป็นบ้าเลยเนอะแก”
อีกคนย้อน “แกรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงคนนั้นเขาเป็นบ้า”